آشنایی با THAAD ،سپر موشکی آمریکا+تصاویر
دوشنبه 27 آبان 1392 7:00 PM
در نوامبر سال 1992 معاون وزیر دفاع ایالات متحده در امور فناوری پژوهش و پشتیبانی همان فردی که عهدار هماهنگی و انطباق با سازمان دفاع در مقابل موشکهای بالستیک BMDO (سازمانی که در سال 2002 به آژانس دفاع موشکی تغییر نام پیدا کرد) نیز می باشد با توجه به پروازهای ازمایشی انجام شده برنامه موشکی تاد از کاربرد ان در نقش یک سامانه دفاع ضد موشکی ابراز نگرانی کرد.
بر این اساس مجوز های لازم برای فاز اثباتی و نمایش نحوه کار این سامانه از سوی معاونت وزارت دفاع صادر گشت.بدین وسیله مققر شد در صورتی که طرح برنامه و ازمایشات پروازی منطبق و مد نظر واقع نشوند سازمان دفاع موشکی قرارداد توسعه جاری سامانه تاد را تا انجام یک بازنگری در طرح نهایی ان برای سال 1993 غیر فعال کند.
اعتبار سنجی و نمایش :
در سال 1990, BMDO نیاز سامانه تاد به استفاده از یک فناوری "ضربه برای نابودی" را برای برنامه نمایشی ان بنیان نهاد و 48 ماه بعد از این اقدام یکی از صنایع قدرتمند تسلحاتی ایلات متحده قرارداد ساخت نمونه اثبات گر این سامانه را دریافت کرد . بدین گونه بود که پای غول تسلیحاتی مریلندی, لاکهید مارتین به برنامه ساخت سامانه تاد باز شد.
هزینه تخمینی برنامه تاد به انضمام سامانه های راداری ان در حدود 14.5 میلیارد دلار براورد گشت و در همان زمان وزرات دفاع ایلات متحده برای خرید 1422 موشک, 99 پرتابگر و 18 سامانه راداری از ان برنامه ریزی کرد.
هر چند در سال 1992 سامانه تاد وارد مرحله تعریف برنامه و کاهش خطر پدیری دستیابی شده بود اما در 6 تلاش نخست خود به از دست دادن رهگیری هدف گرفتار گشت.با این وجود ارتش ایالات متحده برای توسعه نمونه اولیه سامانه تاد و انجام تست های میدانی در حداکثر مدت زمانی 5 سال به ارزش 2.5 میلیارد دلار برنامه ریزی کرد .
سامانه ایی که تحویل نمونه اولیه ان توانایی موقتی رهگیری موشک های بالستیک دشمن را به قوای نظامی ایالات متحده اهدا میکرد و علاوه بر ان در اینده با تکامل و بروز توانایی و نقیصه های ان سامانه ایی با توانمدی های بیشتر ساخته شود.به هر حال نمونه نخستین این سامانه در یک بازه 8 ساله با هزینه 4.5 میلیارد دلاری ساخته شد .سامانه ای که دارای نقایصی نیز بود.مشکلاتی که در پیدایش انها عواملی چون برنامه فشرده انجام تست ها و مشکلات کنترل کیفی تجهیزات بی تاثیر نبودند.
برنامه ازمایش پروازی فشرده مانع از انجام ازمایشان زمینی کافی (چون قابیلت های راداری , تونایی کشف و رهگیری و هدایت موثر موشک ها و ...) گشته که در نتیجه ان سازندگان موفق به شناسایی مشکلات قبل از انجام پرواز نمی شدند.در سپتامبر 1994 یک پیمانکار مستقل گزارش کرد که بر اساس جداول برنامه اولیه تنها 30 روز میان هر هفت ازمایش پروازی نهایی زمان وجود دارد که این مدت زمانی کم مانع از انالیز و تحلیل شکست ها, انجام اصلاحات و انجام ارمایش مجدد با نمونه بهبود یافته می شود.علاوه بر این جدول زمانی تست ها وقتی را برای انجام ازمایشات پیش و پس از پرواز موشک ها و انجام اصلاحات بر روی انها باقی نمی گذاشت.
در حالی که پیمانکار میلیون ها دلار را صرف توسعه نمونه اولیه THAAD و مدل سازی و شبیه سازی پیشرفته ان میکرد , تاخیر در واگذاری سامانه سبب پیدایش فشار مضاعف به پیمانکار برای تحویل یک سیستم عملیاتی برای انجام ازمایشات میدانی به کارفرما گشته بود.عواملی که سبب کاهش توانایی سامانه و عدم کمک به اعتبار ان قبل از انجام ازمایشات پروازی ان هم زمانی که تجهیزات و زیر سیستم ها برای نخستین بار در قالب یک سامانه کامل با یکدیگر ادغام می شدند میگشت.
برای ماندن در برنامه ساخت, طراحان تعداد تجهیزات مرتبط به ازمایش موشک را به حداقل رساندند.در کنار مواردی که گفته شد برنامه تست های اولیه دارای محدودیت زمانی بود که این امر به سازندگان اجازه شناسایی کشف و حل مشکلات را نمی داد.
به سبب عدم تخصیص بودجه سازندگان جستجوگر موفق به انجام چرخه تست سخت افزاری بر زیر سیستم های سامانه نشدند. انها مجبور شدند تا برای ازمایش قطعاتی بخش هایی از اطراف کارخانه را اشغال کنند. انجام برخی ازمایشات زیر سیستمی محدود قبل از تحویل جستجوگر به پیمانکار اصلی یکی از نتایج این اقدام شد.
بودجه اختصاصی برای تولید با نرخ پائین نمونه اولیه سامانه تاد که بر اساس جداول برنامه ریزی شده سال 1997 برای سال مالی 2003 مد نظر بود با حساب اختصاص به ساخت نخستین واحد مجهز برای سال 2006 قرار داده شد.به هر حال وزارت دفاع ایلات متحده متعاقبن با اختصاص بودجه 690 میلیون دلاری به برنامه تاد در سال مالی 1998 مانع از تاخیر در ساخت اولین واحد مجهز از ان گشت و اتفاق این امر را برای سال 2004 میلادی پایه گذاری کرد.این بودجه اضافی همچنین شامل مواردی چون تکمیل مرحله دوم برنامه طراحی و توسعه ساخت و ساز رادار , کاهش زمان بندی و خطر پدیری فنی در طول اجرای برنامه طراحی و ساخت و کاهش مجموع هزینه ها به رقم 457 میلیون دلار نیز می گشت.
مشکلات ازمایشی منجر به تاخیر برنامه ها از سه ماهه چهارم سال 1998 به مدت یک سال شد که در این مدت برنامه تاد با چالش جدی مهندسی مواجه گشت.در واقع پروازهای موشکی اخیر سامانه تاد نتوانسته بود تمامی اهداف و انتظارات را براورده کند که این موضوع باعث ادامه یافتن ازمایشات و ایجاد یک تاخیر 5 ماهه در روند اغاز به کار برنامه مهندسی و توسعه گشت. وقایعی که خود می تواند بیانگر میزان سختی کار باشد.به هر حال با عدم موفقیت هفتمین ازمایش اوضاع پیچیده تر شد شکستی که انجام یک ارزیابی مجدد در جداول برنامه و محتوای انها را الزام اور می کرد.
مطالعات انجام شده توسط منایع نظامی و مستقل مشکلات زیر را برای برنامه دفاع موشکی تاد بیان کردند :
نخست برنامه فشرده جدول تست های پروازی که این مورد عدم انجام ازمایشات زمینی کافی و عدم کشف مشکلات قبل از انجام ازمایشات را با خود به همراه داشته است.علاوهبر این فشرده بودن ازمایشات مانع از در اختیار گذاشتن زمان کافی برای انجام ازمایشات پیش از پرواز , تحلیل و تجزیه نتایج بدست امده از ازمایش و انجام اقدامات اصلاحی شده است.
دومین مشکل الزامات یک سیستم نمونه اولیه برای به خدمت در امدن سریع است که این عجله سبب انحراف برنامه از روند طبیعی ساخت خود می شود و در نتیجه مسایلی چون ارائه تجهزات لازم برای ازمایشات کافی و بدست اوردن نتایج بهینه فدای ان می شوند.
مورد سوم تضمین کیفی دریافتی بسیار پائین از حد مورد تاکید و کیفیت نازل مواد به کار فته در روند تولید اجزا است که بدست امدن اجزا غیرقابل اطمینان یکی از نتایج ان بوده است و چهارمین انها که همان قرارداد ساخت می باشد, قراردادی که بر اساس ان تمامی ریسک های مالی پروژه بر عهده دولت قرار میگرد و پیمانکار برای عملکرد پائین تر از حد مطلوب خود در این مورد هیچ گونه جوابگو نخواهد بود.
در سال 1996 برنامه بازسازی به هر یک از 4 مشکل اساسی معطوف گشت به هر حال با این وجود همچنان نگرانی از رهگیری پروازهای ازمایشی جاری به قوت خود باقی ماند چرا که بیشترین تجهزات تولید شده از تضمین کیفیتی کافی برخوردار نبودند.
شکست های رخ داده در هنگام ازمایش در درجه اول از نقض ساختاری نشات میگرفتند و بدر عوض مشکلات مرتبط با فناوریهای پیچیده مانع از پدیرش این مهم که سامانه تاد قادر به رهگیری موثر اهداف در تمامی مناطق مورد نظر است توسط ارتش شد. بازسازی برنامه تاد این موضوع را مطرح کرد که هدف از استقرار گردان سیستم سنجش عملیاتی مورد استفاده در منطقه مهم فورت بلیس (Fort Bliss)چه باید باشد با این وجود در سال 2008 نخستین واحد این سامانه در این منطقه عملیاتی گشت.
در سال 1999 مسئولین مرتبط با پروژه تاد طی ارائه گزارش سالیانه به کنگره خاطر نشان کردند که استقرار فوری و سریع این سامانه در اینده نزدیک کمی خوش بینانه است.
