یکی از رایج‌ترین شیوه‌ها برای آزمودن واقعی یا مصنوعی بودن الماس در گذشته خراشیدن آن بر روی شیشه بود- اگر شیشه خط بر می‌داشت، الماس واقعی بود.
اما این روش دیگر اطمینان صددرصد ایجاد نمی‌کند، چرا که برخی از الماس‌های قلابی نیز شیشه را خط می‌اندازند. در این صورت چگونه می‌توانید در خانه واقعی بودن الماس را تشخیص دهید؟

چندین راه خانگی برای تشخیص واقعی بودن الماس وجود دارد:
یک شیوه این است که جواهر را روی یک روزنامه یا متن چاپی دیگری بگذارید- الماس‌های واقعی نور را آنقدر می‌شکنند که نمی‌توانید هیچ خط ،دایره یا حرف کاملی را از پشت آنها ببینید. البته در مورد الماس‌هایی که خیلی تخت تراشیده شده باشند، ممکن است نتایج غیرقطعی به دست آید.

 
یک آزمایش دیگر است که روی الماس مانند سطح آینه بدمید. الماس در هدایت حرارت به خوبی عمل می‌کند، بنابراین مه ایی که نفس شما روی سطح الماس ایجاد می‌کند، تقریبا به طوری فوری ناپدید می‌شود. اما در این مورد هم یک الماس مصنوعی به نام میسونایت می‌تواند این از سد این آزمایش هم بگذرد.

از آنجایی که سنگ‌های متفاوت تراکم‌های متفاوتی دارند، همچنین می‌توانید سنگینی جواهرتان را با یک الماس واقعی با اندازه تقریبا معادل مقایسه کنید. برای مثال اگر جواهر شما یک زیرکونیم مکعبی باشد، نسبت به یک الماس واقعی با اندازه مشابه 50 درصد سنگین‌تر خواهد بود.
اگر واقعا بخواهید مطمئن شوید نیاز به توسل به الکترونیک دارید. پروب‌های تجاری به اندازه یک قلم وجود دارد که "آزمایشگر الماس" نامیده می‌شوند و می‌توانند رسانایی حرارتی جواهر شما را آزمایش کنند.

در هر حال این آزمایش‌ها نمی‌توانند ارزش الماس شما را تعیین کنند. جواهرشناسان الماسی را بر اساس چهار معیار برش، شفافیت، رنگ و وزن بر حسب قیراط درجه‌بندی می‌کنند.