امام قائم و مسأله طول عمر طى قرون و اعصار

امام و امامت ، وظيفه ساز و مسئوليت آفرين است و هدايت و غم مردم خوردن و هدايتگر مردم ، بايستى غم مردم را داشته ، غمخوار آنان باشد.
و آنگاه كه قرنهامى پايد و غيبت استوار مى گردد.چونان زمان حضور، گرماى وجود مبارك امام ، راهگشا و اميد آفرين است .
دانستيم كه تولد قائم آل پيامبر در سال 255 هجرى بوده است .از اين رو هزار و اندى از عمر آن حضرت مى گذرد.و اين پرسشى است ، كه چگونه يك انسان بدين درازى ، عمر مى كند؟
اين مساءله از نظر ما خدا پرستان ، بسيار ساده است ، زيرا قدرت و دانش خدا، اندازه و بن بست ندارد، و او مى تواند حجت و امامى را، مدتى دراز، زنده نگه دارد، اصل آفرينش انسان ، با صدها ريزه كاريها و دقت ، بسى شگفت آورتر از طول عمر است .
ساده ترين عضو بدن ما از نظر ساختمان و طرز كار، به اندازه اى مهم و اسرارآميز است كه نوبت به مساءله اى طول عمر نمى رسد.آيا تا كنون فكر كرده ايد غذا خوردن چگونه انجام مى شود؟ چشمه بزاق يا پل معلق مرى چه كارهايى را انجام مى دهند؟ خوابيدن چيست ؟ آنگاه كه مى خوابيم ، آيا واقعا مى ميريم و بعد، دوباره زنده مى شويم ؟! چگونه سخن مى گويم ؟ پاره گوشتى به چين و شكن هاى دهان و دندان مى خورد، صدا پديد مى آيد و ترجمان خواسته هاى و نظرات ما مى گردد، و در طى زمانها تمدن ها را به وجود مى آورد.آيا اين شگفت انگيز نيست ؟
چگونه عمر دراز پديد مى آيد؟ 
اگر دستگاه تنفس ، اعصاب ، گوارش ، قلب ، مغز، اعضا و كالبدها ظاهرى انسان ، سالم باشد، و مواد غذايى سالم و لازم نيز به او برسد، به علاوه از آب و هواى تميز و سلامت هم برخوردار باشد عمر، طولانى خواهد گشت .
مردمى كه بهداشت را بيشتر مراعات مى كنند و رازهايى از سلامت را مى دانند و به كار مى بندند عمر طولانى تر خواهند كرد.بيشتر مردم در اثر كمبود مواد غذايى ، مصرف غذاهاى فاسد و تقلبى ، ندانستن و مراعات نكردن اصول بهداشت ، آلودگى آب و هوا بيمار مى شوند.و بسيارى از بيماران در اثر نارسايى دانش پزشكى يا اشتباه هاى پزشكان و ندانستن امكانات مى ميرند.
72000 سال
برناردشاو نظريه وايزمن دانشمند آلمانى را چنين شرح مى دهد: مرگ لازمه قوانين طبيعى نيست .و در علم طبيعت ، از عمر جاودان تا عمر يك لحظه اى وجود دارد.آنچه طبيعى و فطرى است ، عمر جاودانى و هميشگى است .(1)
دانشمندان علوم طبيعى ثابت كرده اند برخى از حيوانات ، مى توانند نهصد برابر عمر طبيعى خود، زندگى كنند.بدون ترديد انسان در اين راه استعداد و توانايى بيشترى دارد.بنابراين اگر عمر طبيعى انسان را هشتاد سال فرض ‍ كنيم ، ممكن است كه 72000 سال عمر كند.(2)
دكتر فوردنوف مى گويد: قرن بيستم تمام نمى شود مگر اينكه بشر بر پيرى پيروز مى شود (3)
اينكه مى گويند: بدن آدمى بيش از شش برابر دوره رشد خود نمى تواند زنده بماند، يعنى نهايت عمر انسان صد و بيست سال است ، درست نيست ، زيرا در ميان ملت ها و اقوام وحشى و متمدن ، افراديكه از صد و پنجاه سال بيشتر دارند، فراوان به چشم مى خورند.
بيشتر دانشمندان پزشكى معتقدند كه انسان نمى ميرد، بلكه خود را مى كشد.(4)
تورات و انجيل ، و عمر طولانى 
تورات و انجيل عمر برخى از پيامبران را بدين گونه ثبت كرده است :
1)آدم ، 930 سال .(5)
2)نوح ، 950 سال .(6)
3)متوشالح ، 969 سال (7)
4)شيث ، 912 سال .(8)
با اين مقدمه ، نتيجه مى گيريم كه نخست قدرت و توانايى خداوند بالاتر از همه مشكلات و موانع راه زندگى است .ديگر آنكه ديديم دانشمندان هم مى گويند: امكان دارد يك موجود زنده ، مدتى بس دراز زندگى كند.سه ديگر، امام زمان (ع ) هم كه به اراده خدا زنده مانده ، خود نيز از دانش الهى بهره مند است و راه هاى سالم زيستن را به نيكى مى داند.
از اين رهگذر است كه در زنده بودن و عمر دراز حضرت قائم ، شك و ترديدى راه ندارد.
البته در زمينه اى اين مساءله سخن بسيار است و بسيار سخن گفته اند، ولى ما به خاطر كوته نگارى به اين كم بسنده كرديم .

1- مجله آستان قدس .
2- مجله الهلال سال 38 قسمت 5.
3- تفسير طنطاوى جلد 17 ص 224.
4- نقل و اقتباس از مجله ترجمه مجله اى ابتكار شماره 161.
5- سفر تكوين فصل 5، شماره 5.
6- سفر تكوين فصل 9، شماره 29.
7- سفر تكوين فصل 5، شماره 27.
8- سفر تكوين فصل 5، شماره 8.

منبع : جهانگشاى عادل - سيد جمال الدين دين پرور