کربلا نشان داد که با شکیبایی در عطشی کوتاه، می توان همیشه ی تاریخ را سیراب کرد...
حسین علیه السلام همچون خورشیدی قرنهاست که هر روز می درخشد و تازگی دارد، افسوس از چشمهایی که تنها ده روز از سال، از نورش بهره می برند...
به دشت کربلا، جمعی پریشان ماند و من ماندم
فراز نیزهها، آوای قرآن ماند و من ماندم
من غارتزده خسته، ز هر سو راه من بسته
ز یاران خیمهها خالی، بیابان ماند و من ماندم
به گوش من طنینافکن، صدای اکبر و قاسم
که دائم اشکریزانم، به دامان ماند و من ماندم
کلٌ ارضٍ کربلا روز عاشورا شده
هر سال روز عاشورا باران میباره..................
انگار اسمان هم برای مظلومی اقامون گریه میکنه
کاش امام حیسن به جای کوفه میامد ایران تا ببیند ما همه خاک زیر پاشیم و مثل اون نامردا نمیزنیم زیر قولمون
دوستان تورو به فاطمه زهرا دعام کنید بدطور گرفتارم.
یا فاطمه زهرا.....
أخاف أشتکیلک وأعذب دلیلک وأرید بدموعی أبرد غلیلک
:
:
"میترسم برات درد دل کنم، و ناراحتت کنم"
ولی می خوام با اشکام، آتیشی که تو جگرت هست رو آروم کنم
(السلام علیک یا ابالفضل العباس)