مبحث بیست و سوم طرح صالحین:امام رضا (ع)

چرا لقب مولا ابالحسن علي بن موسي الرضا(ع) غريب الغربا ميباشد؟
در زمان امامت امام موسي کاظم سه نفر به نامهاي:
ابو حمزه بطائني؛ زياد بن مروان قندي و عثمان بن عيسي رواسي در بلاد مختلف مسلمين خود را نماينده امام موسي (ع) معرفي ميکنند و همزمان با به زندان افتادن آن امام همام اين افراد وجوهات شرعيه را نزد خود جمع آوري کردند پس از به شهادت رسيدن امام موسي کاظم و به امامت رسيدن علي بن موسي الرضا (ع) امام رضا (ع) از اين سه نفر که ابو حمزه بطائني30هزار دينار  ؛ زيادبن مروان قندي 30هزار دينار و  عثمان بن عيسي رواسي   40 هزاردينار را از وجوهات شرعي نزد خود جمع آوري کرده بودند ميخواهند که وجوهات را به خزانه بيت المال مسترد کنند تا به مصرف عمومي برسانند ولي اين افراد به طمع مال دنيا گروهي را تهت عنوان واقفيه يا هفت امامي تشکيل ميدهند و عنوان ميدارند که امام موسي کاظم به شهادت نرسيده اند و منظور از قائم آل محمد (ص) حضرت موسي الکاظم هستند و در حال حاظر از ديده پنهان گشته اند و امامت امام رضا (ع) را قبول نمي کنند و عنوان مي دارند که اين وجوهات بايد به خواست امام موسي کاظم تا زمان ظهور نزد آنها بماند و چون در چندين بلاد اين افراد شناخته شده بوده اند جمع زيادي به اين گروه مي پيوندند  و بدين جهت امام رضا (ع) غريب مي مانند و لقب غريب الغربا از آن زمان به حضرت ابالحسن علي بن موسي الرضا اطلاق ميشود و البته دوري از موطن و غربت در هنگام شهادت نيز از دلايل ديگر اين لقب نيز ميتواند باشد که پس از شهادت حضرت اين لقب را جلوه گر تر نموده است