مبحث بیست و سوم طرح صالحین:امام رضا (ع)

علت مُلقّب شدن امام هشتم به "رضا" چه بود؟

ايشان مورد رضا و پسند خدا در آسمان و پسند رسول خدا صلي الله عليه و آله و امامان عليهم السلام در زمين بوده است.

مخالف و موافق، شيعه و سني او را پسنديدند و ايشان مورد رضا و پسند همه بودند.

آن حضرت به رضاي پروردگار راضي بودند و اين خصلت ارزشمند را که مقامي بالاتر از صبر است را به طور کامل داشتند، چنانکه روايت شده در نقش انگشتر حضرت اين جمله نقش بسته بود: "ماشاءالله لا قوه الا بالله"

ايشان در هر عصري که بودند، ظهور چنين خصلتي براي اسلام بسيار کارساز بود از اين رو اين خصلت (رضا بودن) در همه عرصه‌هاي زندگي ايشان بروز و ظهور کرد .

ايشان مشکلات پيچيده عصرش را با دريايي از سعه صدر، متانت، بردباري حل کردند و مصداق عالي سخن جدشان اميرالمومنين عليه السلام شدند که در مناجات خودشان به خداوند عزوجل چنين فرموند:

 "الهي لو ادخلتني نارک لم اتل انها نار، اقول انها جنتي لان رضاک جنتي، فاينما انزلتني اعرف رضاک فيه"؛

"اي معبود من! هرگاه تو مرا در آتش دوزخت وارد سازي نمي‌گويم آن آتش است بلکه مي‌گويم آن بهشت من است زيرا خشنودي تو، بهشت من است در هر کجا که مرا وارد کني، رضاي تو را در آن مي‌شناسم."

اين که برخي معتقدند چون مامون به ولايت عهدي آن حضرت راضي شد از اين رو به ايشان رضا گفتند، اين نسبت در روايات اسلامي رد شده است، بلکه امام کاظم عليه السلام؛ قبل از خلافت مامون، ايشان را رضا ناميدند. از سليمان حفص مروزي نقل شده که امام کاظم عليه السلام فرزندش علي را رضا مي‌ناميد و مي‌فرمود فرزندم رضا را صدا کنيد و يا فرزندم رضا به من گفت. و زماني که با حضرت رضا عليه السلام صحبت مي‌کردند ايشان را با ابالحسن خطاب مي‌فرمودند.