پاسخ به:حکایت های گلستان
سه شنبه 9 آذر 1389 4:55 PM
دو چشم بد انديش ، بركنده باد
به يكى از دوستان گفتم : خاموشى را از اين رو برگزيده ام كه : در سخن گفتن ، زشت و زيبا بر زبان مى آيد، و چشم بدانديشان فقط بر سخن زشت مى افتد.
دوستم پاسخ داد: آن خوشتر كه دشمن بد انديش يكباره كور گردد، تا چشمانش را نتواند باز كند (زيرا نيكى را نيز بدى جلوه مى دهد.)
|
هنر به چشم عداوت ، بزرگتر عيب است |
|
گل است سعدى و در چشم دشمنان خار است |
|
نور گيتى فروز چشمه هور |
|
زشت باشد به چشم موشك كور |
