پاسخ به:----o-( ذوالکفــــــل " اخلاص در عمل ")-o---
شنبه 4 آبان 1392 7:40 PM
مراتب اخلاص
از آيات قرآن استفاده مي شود كه اخلاص داراي درجات مختلفي است، و فضل و بخشش حق تعالي به هر شخصي به اندازه اخلاص اوست، سنگيني و سبكي ترازوي اعمال در آخرت به درجه اخلاص بستگي دارد. در سوره بقره وضعيت كساني كه اموالشان را در راه رضاي خدا انفاق مي كنند، به باغي تشبيه نموده كه در زمين نيكو باشد و باراني بسيار بر آن ببارد و ثمرش را دو برابر ثمر دهد و يا دست كم باراني اندك بر آن ببارد. بنابراين، همچنان كه زمين نيكو هميشه ثمري نيكو مي دهد، عمل صالح خالص نيز پيوسته نتيجه اي نيكو دارد و عنايت الهي شامل آن مي شود؛ چراكه خداوند بر اعمال انسان بينا است و از ميزان اخلاص اعمال او آگاه است. «و الله بما تعملون بصير»
عارفان براي اخلاص، درجات گوناگوني بيان كرده اند، كه در يك تقسيم كلي به دو نوع تقسيم مي شود:
1- اخلاص مطلق
اخلاص مطلق اخلاص صديقان است كه از هرگونه آميختگي پيراسته است؛ با رسيدن به درجه بالاي اخلاص، حقيقت آيه «الالله الدين الخالص») در وجود شخص تجلي مي يابد و در اين حالت، سالك نه خود را مي بيند و نه مخلوقات را؛ بلكه فقط در طريق دين و عبوديت گام مي نهد. چنين شخصي، حتي به اخلاص خود نيز نظر ندارد. در اين حالت، سلطان توحيد بر سالك تجلي مي كند و تعلق به غير خدا از او زدوده مي شود و انقطاع كامل براي او رخ مي دهد. شايد به جهت همين ارتباط بين دو مقوله توحيد و اخلاص است كه «لااله الا الله» كلمه اخلاص ناميده شده است چنان كه به سوره توحيد، سوره اخلاص گفته مي شود.
2-اخلاص اضافي
اخلاصي كه با نيت دستيابي به پاداش و رهايي از عذاب همراه است، اخلاص اضافي نام دارد؛ از ديدگاه مخلصان واقعي، عبادت براي پاداش و يا ترس از عذاب، اخلاص كامل نيست و در آن شائبه اي از شرك و خودپرستي به چشم مي خورد، زيرا اينان براي رهايي از عقوبت و يا رسيدن به نعمت، خدا را عبادت مي كنند، و چنانچه براي رسيدن به اين هدف، راهي جز عبادت حق تعالي پيش روي خود مي ديدند، آن را برمي گزيدند.
خدایا چنان کن سرانجام کار تو خوشنود باشی و ما رستگار
