شعر (صفاي مهدي)

صفای مهدی(عج)

چه خــوش است گــر ببینم رخ دلــربـای مـــهــــدی     کــه هــوای دل نـبـاشـد بـه جــز از هوای مهدی

چه خــوش است دســت حــاجــت بـزنم به دامن او     چه خوش است گر گذارم سر خود به پای مهدی

چه خـــوش است گر کنم جـــان به فــدای مــقدم او     ســر و جــان فـدای هـر دل که شود فدای مهدی

بــــــه خــــــدا غــــلامــی او ندهــــم بـه پــادشاهی     که بـه سـر زد افـسـر مـجـد وشرف گدای مهدی

چه خوش است اگر که ظاهر شود آن جمال ماهش     کـه جـهـان شـود مــصـفـا هـمـه از صفای مهدی

حمید رضا شاه میرزایی بیدگلی