هفته ششم: ----o-( ذوالکفــــــل " پرهیز از قضاوت عجولانه ")-o--- امتیاز ویژه

 این مواقع با این رفتار به طرف مقابل اجازه می دهیم تا هر قضاوتی به دلخواه خود کرده و هر تفسیری از جمله ما داشته باشد. یا مثلاً وقتی فکر و اندیشه ما درگیر یک مشکل یا مسئله مهم است و ناچاریم ساعتی را در کنار دوستی باشیم که در جریان مسئله ما نیست، طبیعی است که ما دچار رفتار و گفتار سرد و حواس پرتی و بی تمرکزی می شویم و تمام اینها طرف مقابل را آزرده می کند و حتماً برایش سؤال پیش می آید که مسئله چیست؟ و اگر ما مایل به توضیح نباشیم و حتی اشاره ای نکنیم که مسئله ای ذهن ما را مشغول کرده، فقط طفره برویم و بگوییم که هیچ مسئله ای نیست، بی شک، آن دوست با ذهنیت خود ما را قضاوت می کند و دلیل یا دلایلی مربوط یا نامربوط در فکر خود تجسم کرده و از ما انتقاد می کند. در چنین شرایطی احتمالاً ما دلخور می شویم اما در نظر نمی گیریم که خودمان باعث این قضاوت نادرست بوده ایم. چه بسیار مواقعی که دیگران با رفتار خود ما را به قضاوت نادرست وادار کرده اند یا ما خود دیگران را به قضاوت نادرست وادار کرده ایم.
صداقت و صراحت در این شرایط بهترین راه پیشگیری از این قضاوت های نادرست است. البته همه ما حق داریم مسائل خصوصی یا مصلحتی را به عنوان راز خود حفظ کنیم و دیگران را در جریان آن قرار ندهیم. اما لازم است این هنر را داشته باشیم که با رفتار خود تعادلی برقرار کنیم که هیچ گونه سؤال و شبهه ایجاد نکرده و اطرافیان ما را وادار به حدس و گمان و قضاوت نکند. خود ما نیز باید در مواقع برخورد با رفتارهای متفاوت دیگران به آنها فرصت روشنگری در مورد خود و رفتارشان بدهیم و قبل از بررسی و اثبات واقعیت بر پایه برداشت ذهنی خودمان آنها را قضاوت نکنیم.