امر به معروف و نهی از منكر » قضاوت عجولانه ممنوع 

امام صادق علیه السلام براى مهمان خود خرماى مرغوبى آورد. مهمان آیه‏اى از قرآن خواند.كه مفهومش این بود: از این نعمت‏ها در قیامت، مورد بازخواست قرار خواهید گرفت.
 گویا به نظرش آمد كه خرماى به این خوبى، چرا در منزل امام است. امام فرمود: مراد از نعمتى كه در قیامت مورد بازخواست قرار گرفته مى‏شود، نعمت رهبرى و ولایت است و نه خرما.
 این مهمان به خیال خود، خرماى عالى را خلاف زهد و مقام امامت دانست و خواست به امام تذكرى بدهد. غافل از آنكه، امر و نهى و تذكر نیاز به شناخت معروف و منكر دارد و با قضاوت عجولانه نمى‏توان هر كلامى را گفت. در حدیث مى‏خوانیم: خداوند منزه است از آنكه از نعمتهاى مادى سوال كند زیرا انسان‏هاى معمولى از آب و نانى كه به شخصى مى‏دهند، بازخواست نمى‏كنند؛ تا چه رسد به خداى رحمان.