مبحث بیستم طرح صالحین: ايمان و علم در نگاه امام باقر (ع)

هر امامی از بین ائمه معصومین علیهم السلام مظهر تام یكی از صفات الهی است یا به عبارت دقیق تر عالم دنیا ظرفیت ظهور و بروز یكی از صفات معصوم علیه السلام را در هر دوره داشته است! ظهور یافته ترین كمالات معصومین علیهم السلام در دوره امام باقر علیه السلام، علم بوده است تا جایی كه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله با علم غیب خود پرده از این واقعیت برداشتند كه ذكر حدیثی در همین رابطه خالی از لطف نیست:

أبان بن تغلب از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه ایشان فرمودند:

جابر بن عبد الله انصاری آخرین صحابی باقی مانده از پیامبر صلی الله علیه و آله بود. او از همه بریده بود و به اهل البیت علیهم السلام پیوسته بود، عمامه ای مشكی بر سر می نهاد و در مسجد رسول الله صلی الله علیه و آله می نشست و فریاد می زد: « یا باقر العلم یا باقر العلم » ای شكافنده علم ای شكافنده علم [ كجایی ]، [ ظاهرا تا آن موقع امام باقر علیه السلام هنوز به دنیا نیامده بودند یا كودكی با سن بسیار كم بودند ] وقتی مردم مدینه این حالت را از او می دیدند می گفتند جابر هذیان می گوید و در اثر سن زیاد مشاعر خود را از دست داده، اما جابر در جواب آنان می گفت نه، به خدا قسم هذیان نمی گویم بلكه از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم كه می فرمود:

تو ای جابر بزودی مردی را درك خواهی كرد كه از من است، نام او نام من است، چهره و شمائل او مثل چهره و شمائل من می باشد و علم را به شدت می شكافد [ تولید علم می نماید ] .

این فرمایش رسول خدا صلی الله علیه و آله باعث شد كه من فریاد بزنم و دنبال باقر العلوم بگردم !!