مقالات پوست و زيبايي

زمينه و هدف: واكنش هاي دارويي ناخواسته يك پيامد اجتناب ناپذير از درمان هاي دارويي مي باشند كه باعث مرگ و ناتواني بيماران مي گردد. واكنش هاي دارويي پوستي تقريبا در%2-3  از بيماران بستري در بيمارستان ديده شده ولي تنها 2% آن ها شديد و كشنده مي باشند. در اين مطالعه بر آن شديم تا به بررسي دو ساله بيماران بستري و سرپايي مبتلا به واكنش هاي دارويي پوستي از نظر نوع تظاهرات باليني، سن، جنس و نوع داروي مصرفي بپردازيم.
روش اجرا: اين مطالعه، يك مطالعه اي مقطعي بود كه بر روي 308 بيمار با تشخيص واكنش هاي دارويي ناخواسته پوستي مراجعه كننده به بيمارستان فرشچيان همدان طي دو سال انجام شد. در ابتدا از كليه بيماران مشكوك، شرح حال كامل باليني و دارويي گرفته شد و سپس توسط متخصص پوست مجرب معاينه شده و ضايعات منطبق با اشكال باليني قطعي واكنش هاي دارويي وارد مطالعه شدند. اطلاعات گردآوري شده وارد نرم افزار SPSS و داده ها با استفاده از آمار توصيفي و آزمون t توصيف و تحليل شدند.
يافته ها: در بين 308 بيمار واردشده در مطالعه 114 بيمار مرد (37%) و 194 بيمار خانم (63%) بودند، ميانگين سني مجموع شركت كنندگان (ميانگين±انحراف معيار) 16.8±35.5 سال بود. 163 بيمار (52.9%) مبتلا به كهير حاد دارويي، 57 بيمار (18.5%) با بثورات ثابت دارويي و 46 بيمار (14.9%) مبتلا به بثورات اگزانتماتيك بودند. آنتي بيوتيك ها (42.7%) و سپس داروهاي ضدالتهاب غيراستروئيدي (16.5%) بيشترين داروي مصرفي در بيماران بوده است.
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد واكنش دارويي بيشتر در خانم ها رخ داده و آنتي بيوتيك ها به ويژه بتالاكتام ها و داروهاي ضدالتهاب غيراستروئيدي شايع ترين داروهاي ايجادكننده واكنش هاي دارويي ناخواسته پوستي مي باشند. هم چنين كهير دارويي شايع ترين نوع باليني واكنش دارويي بوده است. اين يافته مغاير با ساير مقالات بوده است.

 نسخه قابل چاپ