مقالات پوست و زيبايي

زمينه و هدف: علاوه بر افزايش سن و نقص ايمني، عوامل خطرساز متعددي براي ابتلا به هرپس زوستر مورد بررسي قرار گرفته اند. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي سابقه خانوادگي ابتلا به زوستر به عنوان يکي از عوامل خطرساز براي ابتلا به اين بيماري بود.
روش اجرا: اين مطالعه اي مورد- شاهدي در بخش و درمانگاه پوست بيمارستان فرشچيان همدان انجام شد. گروه مورد شامل بيماران با تشخيص قطعي هرپس زوستر بودند. گروه شاهد شامل افراد غيرمبتلا به اين بيماري بودند که از بين بيماران مبتلا به ساير بيماري هاي پوستي يا همراهان آن ها انتخاب شد. ابتلا به نقص ايمني به عنوان معيار خروج از مطالعه در نظر گرفته شد. اطلاعات هر دو گروه مورد و شاهد بر اساس پرسش نامه هاي مخصوص و توسط همکاران غيرمطلع از نحوه گروه بندي افراد و اهداف مطالعه جمع آوري شد. براي مقايسه سابقه خانوادگي به عنوان يک عامل خطرساز بين دو گروه مورد مطالعه، آزمون مربع کاي و محاسبه Odds Ratio (OR) با فاصله اطمينان (%95 Confidence Interval) %95 انجام گرفت.
يافته ها: در اين مطالعه تعداد افراد گروه هاي مورد و شاهد به ترتيب 217 و 200 نفر و ميانگين (ميانگين±انحراف معيار) سني گروه هاي مورد و شاهد به ترتيب 49.08±15.54 سال و 49.96±15.44 سال (P=0.936) بود. %53.5 از گروه مورد و %54.5 از گروه شاهد زن بودند (P=0.845). فراواني سابقه ابتلاي بستگان درجه يک به هرپس زوستر در گروه هاي مورد و شاهد به ترتيب (30%) 65 و (8%) 16 بود (OR [95%CI]= 4.91 [2.73-8.85]). سابقه ابتلاي بستگان درجه دو در گروه هاي مورد و شاهد به ترتيب 36 (%16.6) و 8 (%4) بود (OR [95%CI]= 4.77 [2.16-10.54]). مجموع سابقه ابتلاي بستگان (درجه يک يا دو) در گروه هاي مورد و شاهد به ترتيب 101 (%46.6) و (12%) 24 به دست آمد (OR [95%CI]= 6.26 [3.79-10.36]).
نتيجه گيري: اين مطالعه، سابقه خانوادگي ابتلا به هرپس زوستر را به عنوان عاملي خطرساز براي اين بيماري معرفي مي نمايد.

 نسخه قابل چاپ