مقالات پوست و زيبايي

زمينه و هدف: در بين درمان هاي موجود آکنه، ايزوتره تينوئين خوراکي تنها دارويي است که تقريبا بر روي تمامي عوامل دخيل در پاتوژنز اين بيماري موثر مي باشند. گرچه مطالعات چندي در جوامع مختلف بر عوارض اين دارو انجام شده اما مطالعات معدودي از مصرف کنندگان ايراني در دسترس است. هدف از انجام اين مطالعه، ارزيابي عوارض شايع باليني و آزمايشگاهي اين دارو در مبتلايان به آکنه ندولوکيستيک در شهر مشهد در ايران مي باشد.
روش اجرا: 100 بيمار داراي آکنه ندولوکيستيک، بدون سابقه بيماري هاي خوني، کليوي و کبدي شناخته شده و در مورد خانم ها داراي آزمايش منفي بارداري، وارد مطالعه شدند. بيماران تحت درمان با رژيم استاندارد  120 mg/kgبراي يک دوره درماني از ايزوتره تينوئين خوراکي قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافيک مربوط به هر بيمار ثبت و آزمايش هاي پايه از قبيل سطح سرمي چربي ها، آزمايش هاي عملکرد کبدي و شمارش کامل خون انجام شد، هر دو ماه آزمايش ها تکرار و هم زمان وجود عوارض باليني نيز بررسي شدند.
يافته ها: تمامي بيماران دوره درمان بر اساس وزن خود را به اتمام رساندند. شايع ترين عوارض به ترتيب کيليت (87%)، خشکي پوست (71%)، انواع درماتيت ها (37%)، اپيستاکسي (21%)، آرترالژي و ميالژي (21%) بودند. همه عوارض خفيف بودند و قطع درمان در هيچ موردي لازم نشد. گرچه تغييراتي در سطح چربي هاي سرم و آزمايش هاي عملکردي کبد مشاهده شد ولي اين تغييرات در محدوده طبيعي قرار داشتند.
نتيجه گيري: درمان با ايزوتره تينوئين خوراکي در مبتلايان به آکنه ندولوکيستيک روشي کم عارضه مي باشد اما بايد احتمال عوارض جانبي جدي را هميشه مدنظر داشت.

 نسخه قابل چاپ