درد نامه یک مسجد!!!

من مسجد هستم! خانه خدا، عبادتگاه مسلمین، یک سری درد دلهائی با شما دارم دوست دارم کمی حوصله کنید و گلایه های این همسایه را بشنوید...

من مسجد هستم.

من مسجد هستم!  خانه خدا، عبادتگاه مسلمین، یک سری درد دلهائی با شما دارم دوست دارم کمی حوصله کنید و گلایه های این همسایه را بشنوید.با اینکه من هر روز یکی دو نوبت در خانه ام را به روی شما باز می کنم و چند ساعت به انتظار شما می مانم ولی بعضی از شماها سراغ من نمی آیید و با من انس نمی گیرید .مثل اینکه با من قهرید؟ مگر از من چه بدی دیده اید ؟ چرا این همه بی وفائی ؟ چه خاطره بدی از من دارید ؟

من که همیشه دل شما را روشن و قلبتان را با صفا کرده ام من که همیشه به شما آرامش روحی داده ام .گاهی شاید برخورد خادم مسجد یا حرفهای مردم، یا برخوردهای بعضی مسجدیها ناراحتتان کرده باشد ، ولی چرا از من و صاحب من ، که خداست ، قهر می کنید ؟

من هر لحظه برای آشتی و دوستی با شما حاضرم و دست شما را می فشارم . خدا فرموده که مرا آباد سازید :فکر می کنید آبادی من به چیست ؟ آبادی من به حضور شماست ، به برگزاری پرشکوه نماز جماعت ، به معنویت و نیایش ، به تبدیل شدن من به پایگاهی برای گسترش ایمان و آگاهی و تقویت دین و بسیج مردم و کمک به مسلمین و سنگری برای دفاع از اسلام و میهن به همبستگی دلها و الفت جانهای نماز خوانان.

دوستان مسجدی، از شما دوستان مسجدی هم گله دارم ، چرا تنها به مسجد می آیید ؟ چرا ثواب نماز و عبادت و تلاوت در مسجد ، حتی حضور در مسجد را برای مردم نمی گویید ؟دوستان، چرا دیر به مسجد می آیید و زود با عجله می روید ؟ مگر مستحب نیست که انسان زود به مسج برود و دیرتر بیرون آید ؟

چرا « حی علی الصلاه » را جدی نمی گیرید و همیشه به رکعت دوم نماز می رسید ؟دوست دارم وقتی به مسجد می آیید ، همانطور که دستور دینی است ، لباسهای تمیز بپوشید و عطر بزنید برای آمدن شتاب کنید ، وقار داشته باشید ، با وضو وارد شوید ، دعا بخوانید و ذکر بگویید مرا محل گذر و راه عبور و مرور قرار ندهید ، در مسجد به سخن دنیا و داد و ستد و سر و صدا نپردازید .دوست دارم در جلسات و نمازها چهرهای جوانان را بیشتر ببینم ، کودکان را از مسجد بیرون نکنید بلکه یادشان بدهید که آداب ، آرامش و نظافت را مراعات کنند ، تا آنها هم « مسجدی » شوند . بوی بد جورابها و عرق بدنها مردم را از من فراری ندهد ، اذان و تکبیر با صدای خوش دلها را مشتاق من می کند .دوست دارم امام جماعت ، هیئت امناء ، مؤذن ، مکبر و خادم خوب برای من انتخاب کنید .

دوست دارم وقتی صدای اذان بلند می شود ، همسایه ها ، کسبه و مغازه داران برای نماز جماعت به مسجد هجوم آورند ، نه آنکه نماز جماعت بیخ گوش آنها برپا شود اما آنان یا مشغول چانه زدن با مشتری یا قدم زدن در خیابان یا تماشای تلویزیون یا سرگرم حرف و حدیث باشند .

دوست دارم به نظافت من بیشتر توجه کنید ، چرا که گاهی به غباروبی و نظافت من ، آن گونه که باید توجه نمی شود . مگر نمی دانید : تطهیر و تنظیف مسجد کار پیامبران بوده است ، چرا که قرآن می فرماید:( از ابراهیم و اسماعیل عهد گرفتیم که خانه مرا برای رکوع و سجده کنندگان پاکیزه کنند ) بقره 125مگر نمی دانید که غباروبی مسجد مهریه حوران بهشتی است ، پس چرا این همه بی توجهی ؟ گله و شکایت دارم !

بعضی ها احترام مرا حفظ نمی کنند ، دل مرا می رنجانند ، با هیاهو و مجادله و منازعه آرامش مرا می گیرند ، در فضای من غیبت می کنند و حرفهای لغو می زنند ، گویا مرا با باشگاه و قهوه خانه و سینما و بنگاه و فرهنگسرا عوضی گرفته اند ، آخر من هم برای خودم قداست و حرمتی دارم ! این بی حرمتیها حرام هم هست ، و بعضی ها پروا نمی کنند .

من انتظار دارم حق مرا ضایع نکنید ، حرمتم را نشکنید ، نقش محوری مرا در زندگی خودتان از یاد نبرید شما مسجدی ها الگوی دیگران باشید ، مرا کانون اصلاح اخلاق بسازید .آیا این توقعات و انتظارات من ، حق نیست ؟پس با من بیشتر همکاری کنید ، من همدم شمایم ، شما هم با من همدمی کنید .مسجد خانه خداست.خانه خدا را با ( معرفت ) ، ( تقوا ) ، ( عمل صالح ) ، و ( یاد خدا ) آباد سازید .گله ها و درد دلها را هم به دل نگیرید ، من خیر و صلاح خودتان را می خواهم .

برگرفته از سایت «مرکز رسیدگی به امور مساجد کاشان»