کلام شهدا و خاطرات شهدا

خدايا، تو خودآگاهي كه آنچه براي جنگ انجام مي دهيم و يا مي جنگيم براي رقابت و كسب قدرت، و يا براي كاري و يا براي جاه طلبي نبوده، بلكه براي رضاي تو بوده است. شهيد عيسي مصطفايي

 علاقه ي عجيبي به عبادت داشت، مخصوصاً به نماز. دوست داشت كه هميشه نماز را در مسجد بخواند. زيبا دعا مي خواند و با خدا راز و نياز مي كرد. با رفتار خويش باعث شده بود كه مردم برايش احترام خاصي قايل باشند. احترامش به پدر و مادر درخور ستايش بود. با محبت با آن ها رفتار مي كرد.
زماني كه مي خواست براي آخرين بار به جبهه برود چشمانش پر از اشك شد و آهسته گفت:«اين آخرين مرخصي من بود، من ديگر برنخواهم گشت! و ديگر هيچ گاه قدم بر خاك روستايمان نگذاشت».
راوي : برادر شهيد