مبحث هجدهم طرح صالحین + رنگ خدا در زندگی

ما انسانها باید بدانیم که ، در جهان هستی دو رنگ بیشتر وجود ندارد . یک رنگ خدایی است و دیگری رنگ غیر خدایی . هرچقدر ما انسانها از سفیدی فاصله بگیریم ، به همان میزان به شرک ،غیر خدایی بودن و سیاهی بودن ،گرایش پیدا کرده ایم . نمی توان در آنِ واحد انسان هم سفید باشد ، هم سیاه  ؛ هم باخدا باشد ، هم ناخدا ، کسی که خدایی شد ، یک رنگ بیشتر ندارد . دو رنگی با الوهیت نمی سازد .

 متاسفانه عده ایی، دین و خدایی را دوست دارندکه ، در آن انسان بتواند ، هم نماز بخواند ، هم مشروب بخورد ؛ هم روزه بگیرد و هم ربا بخورد ؛ هم راست بگویید ، هم دروغ بگویید ؛ درحالی که باید گفت ، یا رومی روم یا زنگی زنگ . آب و روغن باهم جمع نمی شوند . انسان یا آب است ، یا روغن ؛ یا سفید است ، یا سیاه  ، وقتی که سفیدی با رنگ دیگری جمع شد ، دیگر هیچ انسان عاقلی این ترکیب را سفید نمی نامد . خدا به همان رنگی هم هست که تو می بیینی هرجا که باشد همان رنگی است که لازم است، در پرتغال نارنجی است در لیمو زرد است در نور سفید است و در تو به هزاران رنگ اصلاً به رنگ هایی است که چشمان تو برای دیدنش به اندازه کافی مسلح نیست، هرچه باشد تو که چشمانت به تیزی عقاب نیست تو که چشمانت به اندازه مگس پرتعداد نیست حتی طوری ساخته نشده که بتوانی همه رنگها را ببینی حتی احتیاج هم نداری که بدانی ب چ رنگ هایی در می آید شاید حتی اگر لازم باشد بیرنگ بیرنگ است گاهی پررنگ است گاهی کمرنگ است گاهی همه رنگ است...

البته خداوند متعال رنگی ندارد ، بلکه او خالق همه رنگهاست و بکاربردن این عبارت "صبغة الله " اشاره دارد ، به ایمان به خداوند متعال ، رنگ خدایی داشتن یعنی پیروی از آیین اسلام و این پیروی انسان را نورانی و سفید می نامید .