خواص آیات، سوره ها و اذکار

لطیف ترین آیه قرآن :

خداوند در بسیاری از آیات قرآن با بندگان خود با استفاده از لفظ «من» و «ما» سخن گفته است، یكی از شگفت‌انگیزترین آیات، آیه‌ای است كه خداوند در آن هفت بار لفظ «من» را بكار برده است و این آیه در وصف رابطه خدا با بندگان و ضمانت كردن استجابت دعای ایشان است:

"و اذاسَئَلَكَ عِبادی عَنّی فَاِنّی قَریب اُجیبُ دَعوَةَ الدّاعِ اِذا دَعان فَلیستَجیبُوالی وَ لیؤمِنُوا بی لَعَلَّهُم یرشُدُون"

 [ای پیامبر!] هر گاه بندگان من از تو در مورد من سؤال كردند [بگو] من بسیار نزدیكم، هر گاه كسی مرا بخواند، اجابت می‌كنم پس به ندای من پاسخ دهند و به من ایمان آورند تا راه راست یابند».    (سوره بقره، آیه 186)

مفسّر بزرگ قرآن علامه طباطبایی (ره) این آیه را یكی از زیباترین و لطیف‌ترین آیات قرآن در زمینه دعا می‌داند.

اگر چه همه انسانها به هنگام بروز سختی و مشكلات به طور فطری خدا را می‌خوانند و از او كمك می‌جویند، لكن خداوند در برخی آیات قرآن كریم ضمن بیان دعای پیامبران و گروه‌های مختلف مردم، فرهنگ نیایش، آداب و شیوه گفتگوی با خود را به ما آموخته است.

پاره‌ای از دعاهای قرآن جنبه اعتراف دارد:

«ای پروردگار ما! اگر دچار فراموشی شده یا خطا كرده‌ایم ما را بازخواست مكن و آنچه ماطاقتش را نداریم بر ما تكلیف مكن»   (سوره بقره، آیه 286)

«…كه اگر تو به ما رحم نكنی و ما را نبخشی ما از زیانكاران خواهیم بود» .  (سوره اعراف، آیه 149)

اعتراف در برابر خدا در جایی خلوت و بدور از چشم دیگران، باعث آرامش خاطر شده و در فرد حس جبران پذیری خطا ایجاد می‌كند.