کلبـــه عاشقــان جمکـــــران

بي تو دنيا پوچ و زنداني بلاست يا ابا صالح طفيلي از شماست

عشق ديدارت مرا مجنون نگاشت اين جنون من رابسي محزون بداشت

هرزمان گويم اباصالح کجاست اين دوا بر درد بي درمان کجاست

جان ما آمد به لب جانان کجاست شب به سر آمد مه تابان کجاست

فضل ورحمت از شما بارد هزاران مثل باران برتمام کوهساران

صد مجلد هرکدامش صدهزار اين نباشد گوشه اي زآن چشمه سار

عشق مولا برتر از جانهاي ماست جان ما وابسته اين عسق هاست

يا الاهي عشق ما مهدي رساني يا که جان را زاين عاشق ستاني