مبحث پانزدهم: حضرت معصومه(س)

پدر به فدایش

یكی از فضایل حضرت زهرا(سلام الله علیها) این است كه پیامبر(صلی الله علیه و آله) در موارد متعدد، در شأن او فرمود:"فَداها اَبْوها؛ پدرش به فدایش باد."(4)این تعبیر بیانگر اوج مقام ارجمند حضرت زهرا(سلام الله علیها) است.

در مورد حضرت معصومه(سلام الله علیها) نیز نظیر این مطلب از پدرش امام كاظم(علیه السلام) روایت شده، در این راستا به ماجرای جالب زیر توجه كنید:

عصر امام كاظم(علیه السلام) بود، روزی جمعی از شیعیان برای دریافت پاسخ از سۆال های خود، به مدینه وارد شدند تا به محضر امام كاظم(علیه السلام) برسند، آن حضرت در مسافرت بود، نظر به اینكه آنها ناگزیر به مراجعت بودند، پرسش های خود را نوشتند و به افراد خانواده امام كاظم(علیه السلام) تحویل دادند تا در سفر بعد، به آن نائل شوند، مدتی بعد هنگام خداحافظی، دیدند حضرت معصومه(سلام الله علیها) پاسخ پرسش های آنها را نوشته و آماده كرده است، آنها شادمان شدند و آن پاسخ ها را دریافت كردند و به سوی وطن رهسپار شدند، در مسیر راه به امام كاظم(علیه السلام) برخورد نمودند، و ماجرا را به عرض آن حضرت رساندند، امام كاظم(علیه السلام) آن نوشته را از آنها طلبید و مطالعه كرد، پاسخ های حضرت معصومه(سلام الله علیها) را درست یافت، سه بار فرمود: "فَداها اَبْوها؛ پدرش به فدایش باد."

با اینكه حضرت معصومه(سلام الله علیها) در آن هنگام خردسال بود، این ماجرای جالب نیز، ما را به عظمت ویژه حضرت معصومه(سلام الله علیها) از نظر علم و معرفت آشنا می كند، ‌و در جای خود بی نظیر و استثنایی است.