مبحث پانزدهم: حضرت معصومه(س)

بانوى حرم كبریا

منت ز بخت دارم و نصرت ز كردگار
كافكند در دیار قمم روزگار، بار 
خوش بار یافتم به حریمى كه جبرئیل
بى‏اذن خادمان به حریمش نجسته بار 
این بارگاه بضعه باب الحوائج است
كز وى رواست، حاجت مخلوق روزگار 
این پیشگاه فاطمه بنت موسى است
كز بعد فاطمه به زنان دارد افتخار 
خارى اگر خلد به كف پاى زائرش گیرد
ملك، به سوزن مژگان، ز پاش خار 
دختر بدین جلال، نپرورده مام دهر
دختر بدین مقام، نیاورده روزگار 
چشم فلك ندیده و نشنیده گوش دهر
دختر بدین جلالت و بانو بدین وقار 
اى بانوى بلند مقام فلك جناب
اى  خانم  رفیع   مكان   بزرگوار 
هم دختر امامى و هم خواهر امام
هم عمه امامى  و هم نور هشت و چار 
تنها نه چشم من به در توست منتظر
چشم دو عالم است ‏بر این در، به انتظار 
اى والى ولایت عصمت! به عصمتت
چشم  كرم   ز بنده این  آستان،  مدار 
مسكین «طرب‏» ز درگه لطفت كجا رود؟   
امیدوار  بر  توام،  امید   من    بر آر 
طرب اصطهباناتى