بحرین درآخرالزمان
شنبه 9 شهریور 1392 9:28 AM
یکی ازمناطقی که در روایات آخرالزمان دیده میشودوبستر حوادث فراوان میباشدمنطقه بحرین است که نکات قابل توجهی دیده میشود ازجمله آنها که خیلی جالب ومهم به نظر میرسد حضور لشکرسفیانیی در این منطقه است وفرمانده وسرلشکر .یاور اصلی سفیانی در این منطقه شخصی است که اول نامش حرف شین میباشد.
حوادث کلی ومهم در این منطقه جزیره شمالی بحرین به نام سماهیج است ویک حادثه دیگر دردبیره که ازمناطق بحرین است که حتی قیام ووقایع آن بین وقایع مغرب ومصروشام است که روایات آن را مشاهده میکنید
ای وای بر کوفه شما! این شهر و آنچه که بر آن وارد شود از سفیانی، در آن زمان که او از ناحیه هجر [که یکی از شهرهای بحرین است] بیابد. سفیانی از آن ناحیه با اسبهای قوی می تازد که بر آن اسبها مردانی همچون شیران دلاور و کرکسهای شکاری سوار هستند و سر کرده آنها شخصی است که اول نامش با حرف شین آغاز می شود.(۱)
الا یا ویل! لاهل البحرین من وقعات ترادف علیها من کل ناحیه و مکان، فتوخذ کبارها، و تسبی صغارها، و انی لاعرف بها سبع وقعات عظام: فاول وقعه منها فی الجزیره المنفرده عنها من قرنها الشمالی تسمی سماهیج(۲)
وای بر اهل بحرین از رخدادهایی که از هر سو و هر مکانی یکی پس از دیگری در آن پدید میآید و در نتیجه، بزرگان و مردان آن کشته میشوند و کودکانش اسیر میگردند.
حادثهای در جزیرهای از آن که در شاخ شمالی آن قرار دارد و «سماهیچ» [نام بلادی دربحرین] نام دارد.
حادثهی دوم در «دبیره» [نام روستایی دربحرین -مراصد اطلاع ج۲]
علامة خروج السفیانی: اختلاف ثلاث رایات:
رایة من المغرب، فیا ویل لمصر و ما یحل بها منهم.و رایة من البحرین من جزیرة أوال من أرض فارس.و رایة من الشام.
البته امکان دارد منظور از بحرین در این روایت منطقه غربی خاور میانه باشد یعنی اطراف دریای مدیترانه
تخرب الهجر بالریاح و الرمل، و تخرب جزیره اوال(۳) من البحرین(۴)
مجمعالجزایر در عصر ساسانی به نام جزیرهی اصلی و بزرگتر این مجموعه « مشماهیگ» خوانده میشد. عرب این نام را معرب ساخته « مسماهیج» میگفت و « سماهیج» مخفف آن است. (۵)
——————————————————–
۱-ترجمه خطبة البیان امیرالمومنین علیه السلام
۲-الزام الناصب ج۲ ص۱۹۰
۳-استاد محیط طباطبایی، « اوال» را مشتق از دو ریشهی پارسی « آو» یا آب و « ال» نسبت میداند، مانند « آن» در آبان که معنای « آبی» را افاده میکند(سرزمین بحرین ـ ص ۲۶۸)
۴-الزام الناصب ج۲ ص۲۱۲
۵- سرزمین بحرین ـ ص ۲۶۸