مبحث چهاردهم:امام جعفر صادق(ع)

«حسين بن ابي العلاء» گفت:
«روزي نزد جعفر بن محمد نشسته بودم. مردي نزد ايشان آمد و از بد خلقي و بي‏ادبي‏هاي همسرش نزد حضرت شكايت كرد. جعفر بن محمد فرمود:
«او را نزد من بياور تا رفع مرافعه كنم.»
چون آن زن آمد، حضرت به او فرمود: «مگر شوهرت چه عيبي دارد كه با او نمي سازي؟»
ناگاه زن شروع كرد به نفرين كردن شوهرش و بد گفتن از او.
جعفر بن محمد فرمود: «اگر به اين حال بماني و به اين رويه ادامه دهي بيش از سه روز زنده نخواهي ماند.»
گفت: «باكي ندارم، زيرا نمي خواهم حتي روي او را ببينم.»
حضرت به آن مرد فرمود: «دست زنت را بگير و برو، همانا نخواهد بود مابين تو و او مگر سه روز.»
چون روز سوم رسيد آن مرد خدمت حضرت مشرف شد. حضرت پرسيد: «زنت چه كرد؟»
گفت: «به خدا سوگند همين الان او را دفن كردم!»
پس حضرت فرمود: «او زني بود تعدي كننده و بداخلاق و از همين رو حق تعالي عمر او را قطع كرد و شوهرش را از او راحت نمود.»

منبع.کتاب کرامات و مقامات عرفانی امام جعفر صادق علیه السلام