مبحث چهاردهم:امام جعفر صادق(ع)

نماز امام صادق (ع)

نحوه ی اقامه نماز امام صادق (ع) به روایت "حماد بن عیسی جهنی" وقتی که حضرت او را به علت صحیح نماز نخواندن سرزنش می کند و آنگاه با خواندن 2 رکعت نماز، به او چگونه خواندن نماز را می آموزد. او نماز امام را اینگونه توصیف می کند:
آنگاه امام صادق از جای خود حرکت کرد و رو به قبله ایستاد، انگشتان دستان خود را به هم چسبانید، دستها را به طور مرتب روی ران خود گذاشت، فاصله پاها را به اندازه 3 انگشت باز دست تنظیم نمود، انگشتان پای خود را هم به طور دقیق و منظم رو به قبله قرار داد و با حال خضوع و خشوع الله اکبر گفت و نماز را شروع کرد. آن حضرت ، سوره حمد و قل هو الله را با آرامش و به طور شمرده خواند، انگاه به اندازه یک نفس کشیدن صبر کرد و در حالی که ایستاده و بی حرکت بود، الله اکبر گفت. سپس برای رکوع خم شد و در حال رکوع دو دست خود را به صورتی که انگشتها باز بود روی زانو گذاشت و زانو را طوری عقب داد که در حال خم بودن کمر او صاف شد، به طوری که اگر قطره ای آب یا روغنی روی کمر آن حضرت ریخته می شد، آن قطره آب یا روغن در اثر صاف بودن کمر ریخته نمی شد.
آنگاه حضرت گردن خود را کشیده نگه داشت ، چشم خود را بست، سه مرتبه سبحان الله گفت و بعد ذکر سبحان ربی العظیم و بحمده را به زبان جاری کرد، سپس ایستاد و در حالی که بی حرکت بود ، سمع الله لمن حمده گفت ، سپس دست خود را تا مقابل صورت بالا برد، الله اکبر گفت.
بعد از این مرحله حضرت به سجده رفت، اما قبل از اینکه زانوهای او به زمین برسد، دست خود را روی زمین گذاشت و در حالی که هیچ یک از اعضای بدن او به هم چسبیده نبود و هشت عضو بدن، یعنی پیشانی ، کف دو دست ، سرکنده دو زانو، سر دو انگشت شست پا و سر بینی را ( که مستحب است) روی زمین گذاشته بود، سه مرتبه گقت : سبحان ربی الاعلی و بحمده. آنگاه سر خود را از سجده برداشت، الله اکبر گفت و بر روی ران چپ نشست و روی پای راست را به کف پای چپ گذاشت و استغفرالله ربی و اتوب الیه گفت و سپس در حال نشسته و بی حرکت بودن بدن الله اکبر گفت و برای سجده دوم سر را روی مهر گذاشت.
به هر حال امام سجده دوم را هم بدون اینکه عضوی از بدن را به عضو دیگری بچسباند و نیز آرنج را به زمین بگذارد ، انجام داد و با تشهد و سلام دو رکعت نماز را بدین ترتیب به پایان رسانید و بعد فرمود: ای حماد! این طور باید نماز بگزاری . آری، در حال نماز، بازی و به خود ور رفتن نداشته باش، با دست و انگشت خود بازی نکن، یه این طرف و آن طرف نگاه مکن و همچنین از روبرو هم به تماشاگری ، که موجب حواسپرتی تو می شود نپرداز.

منبع : جلوه های نماز در قرآن و حدیث ، صص 162-164