شهر من کوهدشت

به نام خدا-سلام

تپه دركه كوهدشت

تپه دركه مربوط به عصر مفرغ - قورن مياني دوران‌هاي تاريخي پس از

اسلام است و در شهرستان كوهدشت، بخش مركزي، دهستان گل گل، روستاي

ابوالوفا واقع شده و اين اثر در تاريخ ۲۳ بهمن ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت

۱۷۱۸۷ به‌عنوان يكي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.^[۱]

اين تپه از تپه هاي مهم پيش از تاريخ كه از چشم دانشمندان و باستان شناسان دور مانده است. اين تپه در شمال خاوري كوهدشت و در فاصله

24 كيلومتري روستاي «ابوالوفا» واقع شده است. نتايج حفاري ها نشان مي دهند ساختمان تمامي اين تپه از چينه و خشت بوده است. از طبقه مياني تپه ظروف

سفالي و برخي ظروف مفرغي يافت شده كه سفال هاي آن به رنگ قرمز و مشابه ظروف سه پايه داري هستند كه پروفسور «گريشمن» آن‌ها را از طبقه

سوم «تپه گيان» بيرون آورده بود. ظروف سه پايه دار، داراي نقش‌هايي به شكل زيگ‌زاگ يا

سبدباف هستند.

منبع:ارشاد كوهدشت

به نام خدا-سلام

پل گاوميشان كوهدشت

در خاور سيمره، نزديك محلي كه آب رود كشگان و سيمره به

هم مي پيوندد پايه هاي پلي بزرگ باقي مانده است. اين

پل از آن‌جا كه در مسير باستان شناسان يا

جهانگردان واقع نشده بود جز در چند مورد نامي از آن

به ميان نيامده و معرفي نشده است زيرا از سيمره راهي

نزديك تر به طرهان مي رفت و كاروانيان بيش تر از آن

راه سفر مي كردند.

(http://khabar.pconline.ir)

اكنون تمام رود سيمره از بستر ميان دو پايه پل عبور مي

كند كه تاق ان نيز شكسته است. ساير چشمه هاي پل سالم

مانده اند.

بستر رود سيمره هشت متر پايين تر از كف چشمه هاي پل

قرار دارد كه طي چند قرن به وجود آمده است. نزديك به

200 سال پيش، اين پل را والي پشتكوه مرمت كرده بود.

منبع:ارشاد كوهدشت

ره شيرز(1)