مبحث یازدهم: اینترنت معایب ومزایا وراهکار ها

شايد اولين کسي که در ايران در مورد باب شدن استفاده از اينترنت در نسل سوم تحقيق ميداني کرد، يک آقاي روان شناس به نام دکتر منطقي باشد. او مي گفت اينکه کابران فارسي زبان در استفاده از وبلاگ و شبکه هاي اجتماعي مجازي در دنيا رتبه دارند، معني دار است. دکتر منطقي دليل اين قضيه را در فضاي واقعي زندگي جوان ها جست و جو مي کرد و مي گفت آنها از اينترنت به عنوان يک پناهگاه استفاده مي کنند. اما اگر کمي از بالاتر نگاه کنيم دستمان مي آيد که در روان شناسي لااقل سه نوع نگاه کلي به اينترنت وجود دارد:

1. بازار تبادل داده ها:
 
گروهي از روان شناسان به نام «شناخت گرا» ها که تعدادشان هم روز به روز دارد زياد مي شود حتي ذهن انسان را هم به عنوان يک پردازشگر داده در نظر مي گيرند. آنها که براي ذهن انسان هم از استعاره کامپيوتر استفاده مي کنند معمول است که اينترنت را هم به عنوان يک بازار براي تبادل داده هاي اطلاعاتي در نظر بگيرند، آنها مي گويند 21 درصد بزرگسالان در استفاده هاي خانگي و 34 درصد آنها در محل کار از اينترنت فقط به عنوان يک منبع اطلاعات استفاده مي کنند. آنها مي گويند 39 درصد جوان ها هم براي کارهاي آموزشي از اينترنت استفاده مي کنند؛ البته همه اين آمار ها مال آن طرف آب است.

2. به عنوان يک جامعه در حال ساخت:
 
روان شناس هاي فرهنگي احتمالا از همه پيچيده تر فکر مي کنند. آنها مي گويند اينترنت يک رسانه ارتباطي است که دارد توسط کاربرانش ساخته مي شود. آنها مي گويند قرار نيست که اينترنت روي همه جامعه ها تاثير يکنواختي بگذارد، هر جامعه اي به خاطر علايق متفاوتي که دارد تاثير متفاوتي هم از اينترنت مي گيرد، احتمالاً اين ديدگاه بيشتر به مذاق دکتر منطقي خوش مي آيد!

3- به عنوان يک جامعه در حال ساخت:
 
روان شناس هاي فرهنگي احتمالاً از همه پيچيده تر فکر مي کنند. آنها مي گويند اينترنت يک رسانه ارتباطي است که دارد توسط کاربرانش ساخته مي شود. آنها مي گويند قرار نيست که اينترنت روي همه جامعه ها تاثير يکنواختي بگذارد، هر جامعه اي به خاطر علايق متفاوتي که دارد تاثير متفاوتي هم از اينترنت مي گيرد. احتمالاً اين ديدگاه بيشتر به مذاق دکتر منطقي خوش مي آيد!