آیه نورانی شب بیست و پنجم ماه مبارک رمضان

خداوند خود شناسی و جهان شناسی را دو راه درست و راستین برای خداشناسی دانسته است. به این معنا که انسان برای شناخت حقیقت خداوندی لازم نیست تا دست به کارهای شگفت انگیز و حیرت انگیزی بزند، بلکه با مراجعه به حقیقت وجودی خود می تواند حقیقت خداوند را بشناسد؛ زیرا خداوند در جان آدمی تجلی کرده و با دمیدن روح خود در کالبد انسانی از سویی و تعلیم و جعل همه اسمای الهی از سوی دیگر، انسان مظهر و صورت خود قرار داده است. بنابراین، هر انسانی با نگاهی به حقیقت خود و شناخت کامل از خود،‌ می تواند خداوند را بشناسد.