آیه نورانی شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان

روایتی پر معنی :

روایت است وقتي که اهل بهشت و جهنم هر کدام به امر خداوند متعال در جايگاه ويژه خود قرار گرفتند مرگ را بصورت قوچي وارد مي کنند که در فضاي بين بهشت و جهنم قرار مي دهند  سپس منادي از طرف خدا ندا مي دهد بشکلي که همه ساکنان بهشت و جهنم صدا را مي شنوند و تمام هوش وحواسشان بطرف صاحب صدا متمرکز مي شود در اين لحظه منادي سئوال مي کند آيا مي دانيد اين قوچ چيست ؟ اين همان مرگي است که در دنيا از آن مي ترسيديد . اهل بهشت مي گويند خدايا مرگ را دوباره برما عارض مگردان و اهل جهنم مي گويند خدايا مرگ را دوباره برما نازل بگردان سپس اين قوچ را به زمين مي خوابانند و سرش را مي برنند. بعد از اين همان منادي ندا مي دهد ديگر مرگي نخواهد بود و مرگ مرد شما هم يقين به خلود و جاودانگي داشته باشيد در ادامه حديث مي فرمايد اهل بهشت به اندازه اي خو شحال مي شوند که اگر آن روز مرگي امکان داشت از شدت خوشحالي مي مردند و اهل جهنم ناله و ضجه اي را سر مي دهند  که اگر مرگي ممکن بود دو مرتبه مي مردند.