آیه نورانی شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان

معصومين عليهم السلام  و گذشت

ج- عفو مخالفان

معصومين (ع) حتي با مخالفان و دشمنان خود نيز مهربان و با گذشت بودند رسول اکرم (ص) پس از فتح مکه خطاب به کفار آن ديار فرمود: 

« الا لبئس جيران النبي کنتم لقد کذبتم و طردتم و اخرجتم و آذيتم، ثم ما رصيتم حتي جئتموني في بلادي تقاتلوني؛ اذهبوا فانتم الطلقاء» 
بدانيد که شما بد همسايگاني براي پيامبر بوديد، و او را تکذيب کرديد، او را از خود رانديد، بيرون کرديد، و مورد اذيت قرار داديد، و به اين مقدار راضي نشديد و آمديد در ديار من و آتش جنگ را افروختيد. هم اکنون برويد همه ي شما آزاد هستيد. 
عبدالله بن اميه برادر «ام سلمه» همسر رسول خدا (ص) که از دشمنان کينه توز و سرسخت پيامبر بود، پس از فتح مکه هر چه نزد آن حضرت مي آمد و تقاضاي ديدار مي کرد، رسول اکرم به وي اعتنا نمي کرد، تا اينکه نزد ام سلمه خواهر خود رفت و وي را واسطه قرار داد. آنگاه حضرت از گناهان و خطاهاي وي گذشت و او را مورد عفو قرار داد. 
علي عليه السلام پس از پيروزي در جنگ جمل، باقي مانده ي سپاه دشمن را مورد عفو و رحمت خويش قرار داد و عايشه را که از سران فتنه و دسيسه بود بخشيد و با احترام به مدينه باز گرداند. از اين قبيل موارد در زندگي معصومين (ع) فراوان به چشم مي خورد که نقل آنها خود کتاب مستقلي مي طلبد.