آیه نورانی شب نوزدهم ماه مبارک رمضان

خداوند متعال همواره و در همه حال ناظر و شاهد بر اعمال، رفتار و نیات انسان است و اگر انسان این حقیقت را همیشه در برابر چشم خویش قرار دهد و خدای سبحان را ناظر بر کارها، رفتارها و نیت‏های خود بداند از هرگونه لغزش، خطا و خیانت در امان خواهد ماند. امام خمینی‏رحمة الله می‏فرماید: عالم محضر خداست، در محضر خدا معصیت نکنید. بدیهی است کسی که موجودات را آفریده و لطیف‏ترین مسائل ایشان را تدبیر نموده از دقیق‏ترین اسرار او باخبر و نسبت به همه چیز، عالم و ناظر است و به این نکته باید توجه داشته باشیم که خلقت خداوند دائمی است، یعنی لحظه به لحظه فیض وجود از ناحیه او به مخلوقات می‏رسد و همین پیوند دائمی و خلقت مستمر بهترین دلیل بر نظارت و علم خداوند نسبت به اسرار همه موجودات از جمله انسان در هر زمان و مکان است. امیرمؤمنان‏علیه‏السلام می‏فرماید: قَدْ عَلِمَ السَّرائِرَ وَ خَبَرَ الضَّمَائِرَ، لَهُ الاحَاطَةُ بِکُلِّ شَی‏ءٍ وَ الْغَلَبَةُ لِکُلِّ شَی‏ءٍ وَ الْقُوَّةُ عَلیَ کُلِّ شَی‏ءٍ. (خداوند متعال) به تمام نهانی‏ها دانا و از همه اندیشه‏ها آگاه است، برای او به ظاهر و باطن هر چیزی احاطه و نسبت به هر چیزی غلبه و توانایی است.

علامه طباطبایی در تفسیر آیه »اللَّهُ خَالِقُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَهُوَ عَلَی کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَکِیلٌ« می‏نویسد:خدای سبحان محیط به خلایق است، هم به عین و جسم آنها، و هم به آثار و اعمالشان، چه ظاهرش و چه باطنش، چه اینکه پنهان بدارند، و چه آشکار کنند، و چگونه تصور دارد که محیط باشد ولی آگاه نباشد؟