آیه نورانی شب هجدهم ماه مبارک رمضان

غفلت به معنای سهو و غایب شدن چیزی از ذهن، و بی‌خبری و توجه نداشتن از واقعیتهای فعلی و گذشته می‌باشد. غفلت دارای نشانه‌های است که از جمله‌ی آنها سهو و نسیان، پند نگرفتن از حوادث دنیا، صرف کردن عمر به بیهودگی و همنشینی با شیطان و فاسدان و مفسدان می­باشد. همچنین از مهمترین عواملی که باعث ایجاد غفلت در انسان می­شود می­توان به دلبستگی به مظاهر زندگی مادی، تکبر و غرور، مستی و بی‌خبری، ثروت و مال اندوزی، عافیت و سلامتی، آرزوهای دراز، فراموش کردن خدا، عدم ایمان، فراموش روز حساب همنشینی با دوستان ناباب اشاره کرد.