پاسخ به:آیه نورانی شب شانزدهم ماه مبارک رمضان
جمعه 4 مرداد 1392 5:36 PM
آیت الله مکارم شیرازی،
این کار نه تنها بدعت و حرام نیست بلکه به دلیل متبرک بودن آن ها ریشه در رفتار پیامبران پیشین نیز دارد. در قرآن مجید آمده است که وقتى حضرت یوسف خود را به برادرانش معرفى نمود و آن ها را مورد عفو و بخشش قرار داد، به آن ها گفت: «اذْهَبُوا بِقَمِیصِی هذا فَأَلْقُوهُ عَلى وَجْهِ أَبِی یَأْتِ بَصِیراً»؛ (پیراهنم را با خود نزد پدرم ببرید و بر صورتش افکنید تا دیدگانش بینا گردد).(2) سپس در جاى دیگرى از همین سوره آمده است: «فَلَمَّا أَنْ جاءَ الْبَشِیرُ أَلْقاهُ عَلى وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِیراً»؛ (چون مژده دهنده نزد پدر آمد، پیراهن را بر صورت پدر افکند و یعقوب بینایى خود را بازیافت).(3)
آیا مى توان رفتار این دو پیامبر الهى- یوسف صدیق که توصیه به مالیدن پیراهن بر چشمان پدرش نموده و یعقوب که آن را انجام داده است- را شرک به خدا و حرام دانست؟ آن هم داستانى که از زبان قرآن مجید نقل شده است؟
ببینید این داستان واقعیه هست همونجور که در قران اومده ولی همین لباسی که شما اینجا داستانش رو ذکر کردید بی شک و بدون واسطه مربوط به حضرت یوسف بوده ولی بوسیدن درب صحن منتهی به حرم را که نمیشه با این داستان مقایسه کرد و جزء مسئله خرافی بودن مسئله بهداشتی ان را هم باید در نظر گرفت.البته به نظر من
از همه دل بریده ام،دلم اسیر یک نگاست،تمام آرزوی من زیارت امام رضـــــــــاست
