آیه نورانی شب هفتم ماه مبارک رمضان

دستور نماز شکر چنین است:

یکی از نمازهای مستحبی نماز شکر است. این نماز در وقت حاصل شدن نعمت و یا دفع بلا و مرض خوانده می‌شود.

این نماز همانند نماز صبح دو رکعت است که بهتر است بعد از نماز صبح خوانده شود.

باید در رکوع و سجود رکعت اول (بعد از ذکر رکوع و سجده) این ذکر خوانده شود:

«الحمدُلِلَّهِ شُکراً شُکراً وَ حَمداً »

و در رکوع و سجود رکعت دوم (بعد از ذکر رکوع و سجده) این ذکر ار می‌خوانند:

«الحَمدُلِلَّهِ الَّذی إِستَجَابَ دُعَائی وَ أَعطانی مَسئَلَتی»

بعد از نماز نیز دعای حضرت علی بن الحسین علیه السلام را از صحیفه بخوانید:

اللَّهُمَّ إِنى أُشهِدُکَ إِنَّهُ مَا أَصبَحَ و أَمسَى بى مِن نِعمَةٍ وَ عَافیةٍ فى دینٍ أَودنیا فَمِنکَ

وَحدَکَ لا شَریکَ لکَ ، لکَ الحَمدُو لکَ الشُّکرُ بِها عَلى حَتى تَرضَى و بَعدَ الرّضا

خداوندا هر نعمت و یا عافیتی که نسبت به دین یا دنیا در این صبح دارم از جانب تواست ،

تو یکتایی و شریک نداری ، حمد برای توست و شکر برای توست ،

از جهت نعمتی که به من دادی تا راضی گردی و هم بعد از رضایتت.