1- در برابر احكام الهى بهانهجويى و لجاجت نورزيم و براى فرار از انجام آن، سؤالات بيجا را مطرح نكنيم. زيرا سؤال، همواره نشانه تحقيق و كنجكاوى نيست بلكه گاهى نشانه طفره رفتن و فرار از تكليف است.
2- حيوانى كه در راه فرمان خدا ذبح مى كنيم بايد سالم و بى عيب باشد چنانكه در سفر حج زائر خانه خدابايد در روز عيد قربان حيوان سالمى را ذبح كند.
3- خداوند به همه كارهاى ما چه آشكار و چه پنهان ،آگاه است و اگر بخواهد آن را افشا و ما را رسوا مى سازد. پس در محضر خدا گناه نكنيم و يا گناه خود را به گردن ديگران نيندازيم.
4- خداوند در مواردى مردگان را در همين دنيا زنده ساخته است تا قدرتش را به ما نشان دهد و ما با تعقّل خود، به موضوع قيامت، توجه كنيم.
5- همه موجودات هستى حتّى سنگ سخت و بيجان در برابر قوانينى كه خداوند براى اداره اين هستى وضع كرده ، خاضع وتسليماند، پس اگر انسانى از فرمان الهى سركشى و تجاوز نمود ، قلب و روح او از سنگ هم پست تر و سخت تر است.
در پايان اين قسمت از خداوند مى خواهيم تا قلبى سليم به ما عنايت كند كه در برابر او و فرمانهاى او تسليم و راضى باشيم.