پاسخ به:آیه نورانی شب دوم ماه مبارک رمضان
جمعه 21 تیر 1392 12:44 AM
در حدیثی از زبان حضرت عیسی مسیح(ع) می خوانیم [لا تكثروا الكلام بغیر ذكر الله فتقسو قلوبكم ، فان القلب القاسی بعید من الله؛ بدون ذكر خداوند زیاد سخن نگویید كه موجب قساوت و سختی قلب است]. (تفسیر نمونه، ج 23، ص 342)
برای بدست آوردن رقت قلب باید اسباب و عللی را با دل آمیخته و عجین كرد كه پاره ای از اسباب رقت قلب اینها هستند:
1- اجتناب از گناه : قال علی (ع ) [ما جفت الدموع الا بقسوه القلوب و ما قست القلوب الا لكثره الذنوب]؛(وسائل الشیعه, ج 11 ص 337 روایت 5 به نقل از سرالاسراء استاد علی سعادت پرور ج 2 ص 473 روایت 8)حضرت علی (ع ) می فرمایند: اشكها خشكیده نشد مگر به خاطر سنگدلی ها و قساوت قلب ها و قلوب با قساوت نشد مگر به خاطر زیادی گناهان بنابراین ریشه اشك نداشتن قساوت قلب است و ریشه قساوت قلب گناه است پس ریشه اشك داشتن رقت قلب است و ریشه رقت قلب پرهیز از گناه است.
2- زهد در دنیا: مولی علی (ع ) می فرمایند: [ان الزاهدین فی الدنیا تبكی قلوبهم و ان ضحكوا]؛(نهج البلاغه خطبه 113 به نقل از همان ج 1 ص 431روایت 2) زهد ورزان در دنیا قلب هایشان می گرید و گر چه بظاهر بخندند گریه قلب همان رقت قلب است و با زهد در دنیا حاصل می شود و زهد نه یعنی مال نداشتن بلكه یعنی دل را درگرو مال و آمال نگذاشتن].
3- ترك آرزوهای دراز: یعنی آرزوهای طولانی از دل رفته گردد در روایتی خداوند تبارك و تعالی به حضرت موسی (ع ) می فرمایند: [لا تطول فی الدنیا املك فیقسو قلبك و القاسی القلب منی بعید؛ آرزویت را در دنیا طولانی مكن تا كه قلبت با قساوت گردد و كسی كه قساوت قلب دارد از من دور است].(اصول كافی ج 3 ص 329 به نقل از همان ج 2 ص 473 روایت 7)
4- كم خوری : مولی علی (ع ) می فرمایند: [من كثر طعامه سقم بدنه و قسا قلبه؛ هركس طعامش زیاد شود بدنش بیمار و قلبش با قساوت می شود]. مراد از كم خوری آن است كه انسان به حدی بخورد كه از پر خوری مریض نشود ملاك این است كه از پرخوری بدنش بیمار نگردد پس اگر از افراط در كم خوری هم كسی مریض شود مذموم و نكوهیده می باشد بهرحال بدن چون مركب پرواز روح است باید قوی و چالاك باشد غذاهای مقوی بخورد ولی هنوز اشتها دارد دست بكشد.
و مواردی دیگر ....