وهّابيّت از منظر عقل و شرع دكتر سيد محمد حسينى قزوينى

... إن كان لأهل السنة دولة وقوّة وأظهر الشيعة بِدَعَهم، وشركَهم، واعتقاداتِهم، فإنّ على أهل السنة أن يجاهدوهم بالقتال...⁽¹⁾؛ ... اگر اهل سنّت داراى دولت مقتدرى باشند و شيعه بدعت‏ها و برنامه‏هاى شرك‏آميز و عقايد خود را اظهار نمايند (مانند اعتقاد به وصايت على عليه‏السلام بعد از پيامبر گرامى و مراسم عزادارى براى امام حسين عليه‏السلام و توسّل به امير المؤمنين و حسين عليهماالسلام ) در اين صورت بر اهل سنّت واجب است كه عليه شيعه اعلام جهاد نموده و آنان را به قتل برسانند.
عين همين فتوا از شيخ عبد اللّه بن جبرين نيز صادر شده است⁽²⁾.
9. فتواى هيئت عالىِ افتاى سعودى بر كفر شيعه:
هيئت عالى افتاى سعودى در پاسخ به پرسشى در باره شيعه نوشته است:
إنّ كان الأمر كما ذكر السائل من أن الجماعة الذين لديه من الجعفرية يدعون عليّا والحسن والحسين وسادتهم فهم مشركون مرتدّون عن الإسلام⁽³⁾؛ همان گونه كه در پرسش آمده است، آنان كه «ياعلى» و «ياحسين» مى‏گويند، مشرك و از ملّت اسلام خارجند.
و اين فتوا به امضاى چهار تن از اعضاى هيئت عالى سعودى به شرح

(1) سايت المنجد، سوءال شماره 10272، و سايت edaa.net.
(2) رجوع شود به سايت: talal-sm.maktoobblog.com
و forum.maktoob.com.
(3) فتاوى اللجنة الدائمة للبحوث العلميّة والإفتاء، ج 3، ص 373، فتواى شماره 3008.

ذيل رسيده است:
رئيس هيئت: عبد العزيز بن عبد اللّه بن باز.
اعضاى هيئت: عبد الرزاق عفيفى، عبد اللّه بن غَدَيان و عبداللّه بن قعود.

10. زرقاوى وفتواى جهاد عليه شيعه:
زرقاوى، رهبر وهّابيّان عراق، طىّ اطّلاعيه‏اى كه از طريق اينترنت منتشر گرديد اعلام كرد:
مخالفان (شيعيان) افعى‏ها، دشمنان در كمين نشسته و عقرب‏هاىِ حيله‏گرند. ما اكنون به جنگ با دشمن كافر و جنگ دشوار با دشمن حيله‏گرى كه لباس دوست بر تن كرده و به هم‏دلى دعوت مى‏كند، وليكن شرور است و ارث اختلاف درونى را به ميراث برده، مى‏پردازيم.
يك ناظر جست‏وجوگر درك مى‏كند كه شيعيان خطرى آشكار و حقيقى‏اند. پيام تاريخ كه واقعيّت نيز آن را تصديق نموده، اين امر را روشن ساخته كه تشيّع، دينى جدا از اسلام است و با يهود، تحت شعار اهل كتاب و مسيحيان ملاقات مى‏كنند، شرك نمايانِ شيعيان تا جايى است كه قبرها را مى‏پرستند و در اطراف قبور ائمّه، طواف مى‏كنند؛ به حدّى رسيده‏اند كه ياران پيامبر[ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ] را كافر مى‏دانند و به مادر موءمنان و صالحان اين امّت، دشنام مى‏دهند و قرآن كريم را جعل مى‏كنند.
و در كتب شيعيان كه تاكنون در حال انتشار است به نزول وحى

براى آن گروه ادّعا شده است و اين يكى از تصاوير كفر و كفرشناسى است.
كسانى كه گمان مى‏كنند شيعيان مى‏توانند ميراث تاريخى و كينه سياه خود را فراموش كنند، در توهّم به‏سر مى‏برند و اين همانند آن است كه اين افراد، (متوهّمان) از مسيحيان بخواهند صليب كشيدن مسيح را فراموش كنند، آيا يك عاقل، چنين كارى مى‏كند؟
اين قوم علاوه بر كفر خود، براى افزايش بحران حكومت و موازين نيرو در دولت، از مكر و حيله سياسى استفاده كرده، تلاش مى‏كنند براى تثبيت شرايط محيطى جديد خود، با استفاده از پلاكاردهاى سياسى و سازمان‏هاى خود با هم‏پيمانانشان همكارى كنند.
اين قوم خيانت‏كار در طول تاريخ، اهل تسنّن را به مبارزه مى‏طلبيده و در هنگام سقوط رژيم صدام، شعار «انتقام از تكريت تا انبار» را سر مى‏داد كه اين مسئله خود بر ميزان كينه آن‏ها نسبت به اهل تسنّن دلالت مى‏كند⁽¹⁾.
11. فتواى مفتيان وهّابى بر حرمت دفاع و دعا براى حزب اللّه:
در جريان حمله وحشيانه اسرائيل به لبنان و دفاع شجاعانه حزب اللّه، شيخ عبداللّه بن جبرين، مفتى تندرو وهّابى، براى اثبات همسو بودن خود با آمريكا و صهيونيسم، دشمنان قسم خورده اسلام، فتوا داد كه هرگونه پشتيبانى و دفاع از حزب اللّه جايز نيست و دعاى براى پيروزى آنان حرام

(1) سايت بازتاب «BAZTAB.COM»، تاريخ 8/3/1384. (149)