مبحث نهم :تولدی دوباره !

سلام

1) یکی از مشکلات اساسی امروز ما  " عادت " می باشد. یعنی ما تا یه زمانی از عمرمون برای فهم اشیا و اتفاقات پیرامونمون دائما در حال پرسش بودیم . . . تا اینکه به دلایل مختلف این پرسشها در یه حدی متوقف شد و از آن پس به فهم نسبی که تا این لحظه پیدا کردیم قانع شدیم و کم کم عادت کردیم

2)  اگرچه تفکر برای فهم و نزدیکی به حقایق، کمک بسیار بزرگی است ولی لمس و درگیر شدن با حقایق مسئله دیگری است . به عنوان مثال فرض کنید یک کودک شهری که با انواع کتابهایی که والدین برایش تهیه کرده اند با اشکال و روش زندگی حیوانات آشنا شده است و کودکی روستایی که در محل زندگیشان روزانه با مرغ و خروس و اردک و گوسفند و . . . سر و کار دارد. شما هر طور که در نظر بگیرید فهم کودک روستایی از حقایق حیوانات گرچه بسیاری از کلمات و اصلاحات و . . . را نداند از کودک شهری که فقط با کتاب سر و کار دارد بیشتر است شناخت کودک شهری فقط در حد مفهوم ذهنی است و فهم کودک روستایی عینی است و این در رفتار و کردار این دو کودک در برقراری ارتباط با حیوانات به وضوح دیده می شود. کودک روستایی به راحتی به حیوانات نزدیک می شود آنها را در آغوش میگیرد می داند با حیوانات تاچه حد می تواند نزدیک شود و سربسرشان بگذارد اما کودک شهری در همه این رفتارها اگر نگویم ناتواناست با استرس و دلهره برخورد می کند.

منظورم از بحث دومم اینه که ما نیاز داریم تا حقایق را لمس کنیم (منظورم قوه لامسه نیست). و این لمس حقایق بر اساس اینکه حقایق چه هستند متفاوت است