داستان های دعا (قصص الدعا)

امام زمان عليه السلام براى شيعيان خود دعا مى كردند
سيد ابن طاووس عليه الرحمه مى فرمايد:
سحر گاهى در سراب مقدس امام زمان (عليه السلام) بودم ناگاه صداى مولايم را شنيدم كه براى شيعيان خود دعا مى كردند وعرضه مى داشتند:
اللهم ان شيعتنا خلقوا من شعاع انوارنا وبقيه طينتنا وقد فعلوا ذنوبا كثيره اتكالاعلى حبنا وولايتنا فان كانت ذنوبهم بينك وبينهم فاصفح عنهم فقد رضينا وما كان منها فيما بينهم فاصلح بينهم وقاص بها عن خمسنا و ادخلهم الجنه فزحزحهم عن النار ولاتجمع بينهم وبين اعدائنا فى سخطك .
خدايا شيعيان ما را از شعاع نور ما وبقيه طينت ما خلق گرديده اند((خلق كرده اى)) آنها گناهان زيادى را با اتكاء بر محبت به ما وولايت ما كرده اند، اگر گناهان آنان گناهى است كه در ارتباط با تواست از آنها بگذر كه ما را راضى كرده اى وآنچه از گناهان آنها، در ارتباط با خودشان هست: خودت بين آنها را اصلاح كن واز خمسى كه حق ماست به آنها بده تا راضى شوند، وآنها را از آتش جهنم نجات بده وآنها را با دشمنان ما در سخط خود جمع نفرما.
وباز عالم بزرگوار وسيد جليل رضى الدين على ابن طاووس عليه الرحمه مى فرمايد:
سحر گاهى در سامراء دعاى از حضرت قائم (عليه السلام) شنيدم وكلماتى از آن حفظ كردم: كه حضرت براى زندگان ومردگان شيعيان دعا مى فرمودند واز جمله كلمات آن حضرت اين بود كه عرضه داشتند:
وابقهم واحيهم فى عزنا وملكنا وسلطاننا ودولتنا.
خدايا شيعيان را حفظ كن وآنها را در دولت وسلطنت ما حيات ده.⁽¹⁰⁶⁾.