داستان های دعا (قصص الدعا)

اگر بنده اى در ميان امتى گريه كند...
شرايطى در روايات براى دعا ذكر شده:
1- حضور قلب با توجه به اين كه دعا عبارت است از خواستن وخواستن امرى باطنى است: نتيجه مى گيريم كه دعاى بدون حضور قلب دعا نيست.
2-خضوع وفروتنى.
3-اميدوارى: چون خواستن بدون اميد وارى تحقق نمى يابد، اميدوارى تحقق نمى يابد. اميد وارى نيز از شرايط دعا است.
4- شناخت خدا واعتقاد به قدرت اووعلم اوبه نياز، زيرا اميدوارى كه يكى از شرايط دعا را دارا مى باشد در صورتى تحقق مى يابد كه دعا كننده خداند را شناخته وعلم وقدرت اورا نسبت خواسته خود باور داشته باشد.
5- پرهيز از گناه به ويژه ستم مالى وآبروى به مردم: در حديث قدسى آمده است: دعا از تو، اجابت از من: زيرا دعاى از من پوشيده نمى ماند مگر دعوت حرام لقمه.
از پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) نقل شده: كسى كه دوست دارد دعايش مستجاب شود، بايد كسب وخوراكش را حلال نمايد.
از جمله نصيحت هاى كه خداوند به حضرت عيسى (عليه السلام) نمود اين بود كه: به ستم گران: بنى اسرائيل بگو: در حالى كه مال حرام زير پايتان وبتها در خانه هايتان است به درگاه من دعا نكنيد، زيرا سوگند ياد كرده ام كه دعاى هر كسى را كه مرا بخواند اجبابت نمايم واجابت اينان تا موقعى كه كه پراكنده گردند جز لعنت چيزى نيست.
از رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) روايت شده است كه خداوند به من وحى كرد: قوم خدا را بر حذر بدار از اينكه وارد يكى از خانه هاى من شوند در حالى كه مظلمه اى از يكى از بندگان نزد آنان باشد، زيرا تا زمانى كه ايستاده ومشغول نماز هستند، آنان را لعنت مى كنم: مگر اين كه مظلمه را رد كنند كه در اين صورت گوش آنان هستم كه با آن مى شنود، چشم آنان هستم كه با آنان مى بيند واز اولياء وبر گزيدگانم خواهند بود وبه همراه پيامبران و راستگويان وشهيدان در بهشت همسايه من مى باشند.
6- گريستن: روايت شده است: بين جهنم وبهشت: گردنه اى است كسى از آن عبور نمى كند مگر كسانى كه از ترس خدا، خيلى گريه كرده باشند.
رسول خدا مى فرمايد كه خداوند به من فرمود: قسم به عزت وجلالم عبادت كنندگان اصلاارزش گريه را نزد من نمى دانند،من براى آنان قصرى در رفق اعلى بنا مى كنم كه كسى با آنان شريك نيست.
هم چنين روايت شده است: روز قيامت تمام چشمها گريان است مگر چشمى كه از ترس خدا گريه كرده باشد وهر چشمى كه از ترس خدا گريه كرده باشد وهر چشمى كه از ترس خدا پر اشك شده باشد خداوند بقيه بدنش را بر آتش حرام مى كند واگر اين اشك روى صورتش بريزد هيچگاه به اين صورت ندارى وخوارى نمى رسد، هر چيزى پيمانه وچيزى دارد مگر قطره اشكى: زيرا خداوند با كمى از آن درياى از از آتش را خاموش ‍ مى نمايد واگر بنده اى در ميان امتى گريه كند خداوند به اين امت به خاطر گريه اورحم مى كند.⁽⁹⁹⁾