♥♥♥♥_ مشاعره مهدوی _♥♥♥♥

اینهمه آب که جاریست نه اقیانوس است                  عرق شرم زمین است که سرباز کم است

تو دلم یه دنیا حرفه که میخوام بگم براتون                  تو بگو به من کجایی تا ببوسم خاک پاتو

وقت آن شد که به گل، حکم شکفتن بده                     ای سرانگشت تو آغاز گل‌افشانی‌ها!

اگر ای مه ز ره مهر بیایی چه شود                              غنچه‌ی لب به تکلّم بگشایی چه شود