جمع بندی و چکیده مباحث طــرح صــــالــحـیــن راســــخــــون

جمع بندی و چکیده مبحث 107 صــــالــحـیــن راســــخــــون: «شور و شعور حسینی»

شعور زاییده فكر و اندیشه است و مبتنی بر آگاهی، شناخت و دانایی است ولی شور زاییده احساسات، علایق و هیجانات است. در فطرت آدمی هم شور است و هم شعور، هیچكدام نفی دیگری نیست هركدام می تواند در جای خویش موثر و مفید باشد، شور به تنهایی و شعور بدون شور پذیرفتنی نیست، زیرا شعور به تنهایی فكر،اندیشه و یك ایده است،فكری كه به عمل تبدیل نشود ارزش ندارد، شوری كه بر اساس شعور نباشد ممكن است به بی راهه رود.

اگر چه فرق شور و شعور فقط یك "ع" است اما تفاوت بسیار زیادی با هم دارند. حسینیان هم شور را به اندازه و هم شعور را به اندازه توسعه و پرورش می دهند و می دانند كه یكی بدون دیگری كافی و كامل نیست.

آري، «شعور حسيني» رمز بقاي اسلام حقيقي و ناب محمدي(ص) است.
چند سال قبل، اعلام سال «عزت حسيني» از سوي رهبر عزيز و فرزانه، با اين آرزو بود كه جامعه رنگ و بوي رفتار حسيني بگيرد و دينداري واقعي و فرهنگ حسيني در دولت و ملت تقويت شود. حال به جلوه هايي از شعور فكري و سپس شعور رفتاري و اخلاقي امام حسين(ع) و يارانش مي پردازيم تا الگويي صحيح و كامل فراروي زندگي ما باشد.

برای حسینی بودن ، حسینی ماندن و حسینی مردن هم به شور حسینی نیازمندیم و هم به شعور حسینی یكی بدون دیگری پذیرفتنی نیست.