پاسخ به:((¯`»._.«¦¤¦ اتاق چت كاربران راسخون ¦¤¦»._.«´¯))
پنج شنبه 19 اردیبهشت 1392 7:41 PM
کسانی بودن که در این نیا نیمه گمشده خود را یافتند و به آرامش رسیدن همچون (( آیت االله بروجردی - رجبعلی خیاط - ایت الله بهجت - جاج اقا مجتهدی- بانو امین )) و خیلی دیگر از یزرگان
لگر با معرفت دنبال نیمه گمشدمون باشیم همین جاست متاسفانه معرفت ما از خودمون کمه چه برسه به خدا
همون که امام علی میفرمایند
(من عرف نفسه عرف ربه )
اگه آرامش ابدي بود چرا زندگي در اين دنيا ادامه نداره؟ چه لزومي داره وقتي به كمال رسيدي به دنياي ديگه سفر كني؟ اگه نيمه گمشده آرامش به آدم مي ده چرا ماندني نيست. چرا اين حالت از بين ميره
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
پس با توجه به حرف شما انسان های بزرگی همچون ایت الله بروجردی و غیره و از همه بالاتر ائمه ما به کمال نرسیدند ؟
مگر میشود انسانی که به کمال نرسیده این چنین ایمان قلبی به خدا داشته باشد . آیا نماز صبح ایت الله بهجت را دیده اید ؟ این چنین آدمی به کمال نرسیده ؟
انقدر در خدا غرق میشوند که جزء کنه ذات اقدس باری تعالی میگردند
کسی که غرق در خداست این دنیا و ان دنیا ندارد
نیمه گمشده ما رفتنی است چون ما با معرفت تمام به دستش نمی اوریم انان که وجودشان معرفت را میفهمد هرگز بدون ارامش نیستن
مگر خداوند نفرموده (( الا بذکر الله تطمین القلوب)) ذکر خدا ارامش دل هاست خدا نفرموده این دنیا یا آن دنیا انان که با عشق ذکر خدا میگویند ارامش ابدی دارند
بحث كمال مطرح نيست. بحث آرامش و نيمه گمشده ي روح انسانه. معرفتي كه انسان كسب مي كنه چون متصل به خداست و متعلق به دنياي مادي نيست به او آرامش مي ده. والا وجود مادر و زن و همسر و بچه و ... كه در متن كتاب آمده گمشده روح انسان نيست. چيزي كه باعث آرامش واقعي انسان مي شه چيزي هست كه به خدا متصل باشه. يعني روح ائمه و .......
در زندگی بکوش. لباس صبر بر تن بپوش. با دانایان بجوش. عزت نفس را به هیچ قیمتی مفروش
