نوای محلی بختیاری

آخی روزگار بریدیم از یارم

از آقای منوچهر زنگنه

آخی روزگار بریدیم از یارم
آخی روزگار گِله از تو دارم

مه شوگارم او تیا کالش بی
تمدار جونم زلفل زالش بی

شوگارم بی مه مهم بی آستاره
دنیا بی یارم سیم فایده نداره

تا کی بنالم ده تا کی بنالم
بختم سیاهه و اشکسته بالم

از دست کارات به کو که بنم سر
گوش فلک هم سر شانسم اوی کر

تا کی بنالم ز کارت زمونه
جونم اوی سرد وه دارت زمونه

دیگه دی بوا نمارکم بیاین بورینم
دیگه اَ کمر هوام کن اَ گل مبرینم

برگردان فارسی

آخه روزگار بریدیم (جدام کردی) از یارم
آخه روزگار شکایت از تو دارم

ماه شبم اون چشمای رنگیشه
تار و پود وجودم زلف های بورش هستند

شبم بی ماه؛ ماهم بی ستاره
دنیا بدون یارم برام فایده نداره

تا کی بنالم دیگه تا کی بنالم
بختم سیاهه و شکسته بالم

از دست کارهات به کدوم کوه بذارم سر
گوش فلک هم از شانس من شده کر

تا کی بنالم از کار تو ای زمونه
جونم شد سرد به دار تو ای زمونه

دیگه خانواده ی مادری نامبارکم بیاین ببرینم
دیگه از کوه پرتم کنید [اما] از گل نبریدم (جدایم نکنید)