زندگی نامه ی حضرت دانیال نبی (ع)
دانیال‌نبی یکی از پیامبران بنی‌اسرائیل است. در سال ۷۶۸ قبل از میلاد در بیت المقدس متولد شد. دانیال در لغت به معنی (خدا حاکم من است) است.در سال ۶۵۵ قبل از میلاد، سپاه بخت‌النصر به سرزمین بیت‌المقدس حمله کرد. بعد از تصرف آن سرزمین دانیال را که ۱۲ سال داشت، همراه تعداد زیادی از مردم دستگیر کردند و به دربار «نبوکد نصر» پادشاه بابل به اسارت بردند.
دانیال علاقه ی زیادی به مطالعه و یادگیری علوم آن موقع داشت. برای همین با تحقیق در شهر بابل با علوم کلدانیان آشنا شد. به زبان مقدس تسلط یافت و در حکمت از علمای آن دوران پیشی گرفت.
روزی پادشاه بابل خوابی دید و تمام خوابگزاران از تعبیر آن خواب عاجز ماندند. پادشاه دستور داد تا همه ی آن‌ها را بکشند. خبر به گوش دانیال رسید. به دربار رفت و توانست خواب پادشاه را به درستی تعبیر کند.
این واقعه سبب شد تا به دربار پادشاه نفوذ کند و به مقام برسد. آشنایی او با علم تعبیر خواب و پیشرفت در این خصوص باعث شد تا اعلام پیغمبری کند و پادشاه بیش تر به او توجه کرده و او را از نزدیکان مورد اعتماد خود قرار دهد.
زمان گذشت تا این که کوروش، پادشاه ایران به بابل حمله کرد. او توانست بابل را فتح کند. بعد از آشنایی با دانیال‌نبی (ع) او را همراه خود به ایران آورد و به عنوان دومین فرد مملکت منصوب کرد.
بعد از مرگ کوروش وی همراه عده‌ای از قوم یهود در شهر شوش- واقع در استان خوزستان کنونی- ساکن شد. وی در سن ۸۳ سالگی درگذشت و همان‌جا به خاک سپرده شد.
در برخی از کتاب های شیعیان آمده است که در زمان ظهور حضرت مهدی (عج)، چهار پیغمبر در رکاب آن حضرت شمشیر خواهند زد. یکی از آن پیامبران حضرت دانیال‌نبی (ع) است.
