ای زیباتر ازجانم

مادر! دست‏ها برای از تو نوشتن می‏لرزند، کلمه‏ها می‏مانند برای از تو سروردنو
قلب تو، وسیع‏تر از حجم تمام دردها و رنج‏هاست؛ بلندتر از طول تمام غصه‏ها و شادی‏ها.
قلب تو، دنیا را در خودش جای می‏دهد و تکه‏ای است از بهشت که بوی پر جبرییل می‏دهد.
شانه‏هایت، تکیه‏گاه کبوتران صلح است و فرودگاه پرستوهای عاشق.
پنجره‏ها، وضوی صبح‏شان را با عطر صدای تو می‏گیرند و دیوارها، با لالایی دعای تو به خواب می‏روند.
زندگی، با مدیریت چشم‏های تو اداره می‏شود. تو، آسیاب رودخانه‏های پایان‏ناپذیر تلاش و کوششی.
کلمه‏ها، در آستانه نامت زانو زده‏اند و هرچه جمله تعجبی است، در برابر مقامت خم شده‏اند.
قلب تو ادامه کوه است در صلابت، ادامه باران است در صداقت، ادامه بهار است در صمیمیت، ادامه خورشید است در گرمی و ادامه مهتاب است در درخشش.