امام علی علیه السلام اِحذَرِ الشُّبهَةَ وَاشتِمالَها عَلى لُبسَتِها ، فَإِنَّ الفِتنَةَ طالَما أغدَفَت جَلابيبَها ، وأَغشَتِ الأَبصارَ ظُلمَتُها .
از شُبهه و اشتباه افكنى هاى آن بپرهيز ؛ زيرا فتنه ، چندى است كه پرده هاى خود را فرو هِشته و تاريكى اش ، ديده ها را نابينا كرده است .
. نهج البلاغة : الكتاب 65
