امام صادق علیه السلام اَللّهُمَّ ،.. فَارحَمْ تِلكَ الوُجوهَ الّتي غَيَّرَتها الشَّمسُ وَ ارحَمْ تِلكَ الخُدودَ الّتي تَقَلَّبُ عَلى قَبرِ أبي عَبدِ اللّهِ عليه السلام وَ ارحَمْ تِلكَ الأعيُنَ الّتي جَرَت دُموعُها رَحمَةً لَنا وَ ارحَمْ تِلكَ القُلوبَ الّتي جَزِعَت وَ احتَرَقَت لَنا وَ ارحَمْ تِلكَ الصَّرخَةَ الّتي كانَت لَنا .
بار خدايا! ... اين چهره‌هاى آفتاب سوخته را و اين گونه‌هايى را كه بر قبر پدرم ابى عبد اللّه [حسين] به خاك ماليده مى‌شود و اين چشم‌هايى را كه از سر دل‌سوزى براى ما اشك‌هايشان سرازير مى‌گردد و اين دل‌هايى را كه در غم مصيبت ما بي‌تاب و سوزان است و اين ناله و شيون‌هايى را كه براى ما مى‌شود، مشمول رحمت خويش بفرما.
بحار الأنوار : ج 101 ص 8 ح 30
