درخت گلابی

گلابی میوه خوراکی درختانی است که به رده Pyrus تعلق دارند. گلابی یکی از مهمترین میوه های مناطق آب و هوایی معتدل به حساب می آید. این درختان برای میوه دهی به یک دوره سرما نیاز دارند. درختان گلابی از نظر پایداری دقیقاً همانند درختان سیب نمی باشند اما شباهت زیادی به آنها دارند. میوه گلابی نیز مانند سیب یک شفت است.

اکنون هزاران گونه گلابی پرورش یافته (اهلی) ، وجود دارد. در مناطق استوایی بکلمه گلابی را می توان برای نامیدن آووکادو (Persea Americana) که هیچ ارتباطی هم با گلابی های واقعی ندارد بکار برد. گلابی دارای گونه های متعددی می باشد که مهمترین آنها از نظر تولید میوه Pyrus communis (گلابی اروپایی یا ساده) و pyrus pyrifolia (گلابی آسیایی یا گلابی-سیب) هستند. از سایر گونه ها بعنوان پیوند برای گلابی های آسیایی و اروپایی و یا بعنوان درختان تزیینی استفاده می شود با پیوند زدن نوع pyrus ussuriensis (گلابی سیبریایی که میوه هایی بی مزه تولید می کند ) با نوع pyrus communis گونه هایی از گلابی که پایدارتر هستند حاصل می گردد.

به منظور حفظ گلابیهای اروپایی بصورت یکدست و با بهترین کیفیت، باید آنها را پس از رشد کامل اما قبل از رسیدن، از درخت چید. اغلب میوه هایی که بر روی درخت می رسند قبل از اینکه بتوانیم آنها را برداشت کنیم از روی درخت کنده شده و به زمین می افتد در هر صورت چیدن گلابیها بدون آبگز شدن دشوار خواهد بود.

اگر بتوانیم گلابیها را در محلهای خنک نگهداری کنیم تا بعداً بطور کامل رسیده شوند، می توان آنها را به راحتی انبار و حمل نمود. برخی از گونه های گلابی فقط در معرض هوای سرد رسیده می شوند. گلابیهای آسیایی روی درخت شیرین و ترد می باشند.این میوه به شکل تازه، کنسرو و یا آب میوه مصرف می گردد.

آب گلابیهای تبخیر شده را perry می نامند. از چوب درخت گلابی در ساخت وسایل خانه و نیز سازهای بادی با کیفیت بسیار بالا استفاده می شوند.