مقام مادر در قرآن

مقام مادر در قرآن

مقام مادر در قرآن از جايگاه خاصي برخوردار است .
 

در برخى آيات مانند آيه 14 لقمان شكرگزارى از مقام مادر به خاطر بچه دار شدن و تحمل سختى ها در دوران باردارى و بعد از آن ، در كنار شكرگزارى نسبت به خداوند متعال توصيه شده است .

و در آيه ديگر مى فرمايد: «وَ وَصَّيْنَا الاِْنسَـنَ بِوَ لِدَيْهِ إِحْسَـنًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَ وَضَعَتْهُ كُرْهًا وَ حَمْلُهُ وَ فِصَــلُهُ ثَلَـثُونَ شَهْرًا حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِى أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِى أَنْعَمْتَ عَلَىَّ وَ عَلَى وَ لِدَىَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صَــلِحًا تَرْضَــهُ وَ أَصْلِحْ لِى فِى ذُرِّيَّتِى إِنِّى تُبْتُ إِلَيْكَ وَ إِنِّى مِنَ الْمُسْلِمِينَ ; (احقاف ، 15) ما به انسان توصيه كرديم كه به پدر و مادرش نيكى كند ، مادرش او را با ناراحتى حمل مى كند ، و با ناراحتى بر زمين مى گذارد ، و دوران حمل و از شير باز گرفتنش سى ماه است ، تا زمانى كه به كمال قدرت و رشد برسد ، و به چهل سالگى وارد گردد ، مى گويد: پروردگارا! مرا توفيق ده تا شكر نعمتى را كه به من و پدر و مادرم دادى به جا آورم ، و عمل صالحى انجام دهم كه از آن خشنود باشى ، و فرزندان مرا صالح كن ، من به سوى تو باز مى گردم و توبه مى كنم ، و من از مسلمينم .»
در حديثى مى خوانيم : جوانى مى گويد نزد پيامبر(صلى الله عليه وآله) براى شركت در جهاد (آن جا كه جهاد واجب عينى نبود) رفتم ، تا درباره جهاد با ايشان مشورت كنم پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود: «ألك والدة قلت نعم قال اذهب فاكر مها فإنّ الجنة تحت رجليها; آيا مادرى دارى ؟ عرض كردم آرى . فرمود: در خدمت مادر باش كه بهشت زير پاى او است ».

اين حديث بر اهميت مقام مادر، اشاره دارد و مى فهماند كه اگر انسان در ركاب و خدمت مادر باشد و در اين راه بكوشد از نيكوكاران خواهد بود و اميد به بهشت رفتنش افزايش مى يابد. هم چنان كه حضرت عيسى (على نبينا وآله وعليه السلام ) در مقام برشمردن افتخارات خود نيكوكارى نسبت به مادر را ذكر مى كند; «مرا نيكوكار و قدردان و خيرخواه ، نسبت به مادرم قرار داده است ».(مريم ،32)

پاورقي ها:
1.مجموعه ورّام ، ورام بن ابى فراس ، ج 2، ص 284، مكتبة الفقيه

2.تفسير نمونه ، آيت الله مكارم شيرازى و ديگران ، ج 13، ص 56،
3.تفسير نمونه ، آيت الله مكارم شيرازى و ديگران ، ج 21 ، ص 324 - 332 .